Usb-stick voor smartphone en pc: met USB-A en USB-C-plug

De ‘het maakt niet uit hoe je hem inplugt’ USB Type-C connector is bij smartphones al aardig ingeburgerd geraakt, en ook laptops hebben steeds vaker deze handige aansluiting. Voor veel apparaten zoals pc’s heb je echter nog steeds usb-sticks nodig met de vertrouwde type-A-connectors. Een usb-stick met beide aansluitingen past dan overal op, dus dat is lekker praktisch.

Voor het uitwisselen van data tussen je smart­phone en je pc wordt vooral de cloud gebruikt: geen kabels, lekker praktisch en ook nog eens redelijk snel. Als je je gegevens echter niet bij Google en vergelijkbare grote techbedrijven wilt stallen of als de hoeveelheid data te groot is voor de capaciteit van je cloudstorage, wordt het tijd voor een andere aanpak.

Een mogelijke oplossing is het gebruik van usb-sticks met twee poorten: Ze passen niet alleen op pc’s en de meeste smartphones, maar ook op usb-aansluitingen van de computers van je vrienden en bekenden. Daardoor zijn usb-sticks het perfecte mobiele opslagapparaat om bestanden uit te wisselen. We hebben zes modellen getest: de ­Integral Fusion Dual, Leef Bridge-C, PNY Duo Link OTG, Samsung Duo Plus, Silicon Power Mobile C50 en Verbatim Dual Type-C. Ze hebben allemaal 64 GB aan opslagruimte.

Onze selectiecriteria bevatten onder andere de eis van een maximale dikte van acht millimeter. Dat lijkt op het eerste gezicht misschien vreemd, maar we hebben daar een goede reden voor: bijna geen enkele huidige smartphone is dikker dan acht millimeter. Als je er een dikkere usb-stick in steekt en hem op tafel legt, tilt de stick de smartphone op en krijg je onnodige overmatige belasting van de poort.

De stekker alleen zegt niets over de mogelijke snelheid van de usb-sticks. Maar het maakt niet uit of er op de verpakking groot USB 3.2 Gen 1, USB 3.1 Gen 1 of USB 3.0 staat, ze beloven allemaal precies hetzelfde: een overdrachtssnelheid van 5 Gbit/s. Door codering en de overhead van protocollen wordt in de praktijk een maximum snelheid van 460 MB/s gehaald. Volgens de fabrikanten zijn alle geteste sticks ook compatibel met Android-­smartphones met USB On The Go (OTG) – maar dat is een eigenschap van de smartphones en niet van de usb-sticks zelf. Elke usb-stick zou moeten werken op een smartphone met OTG-mogelijkheden, indien nodig met een eenvoudige adapter.

Bij de usb-sticks van Integral, Leef, Silicon Power en Verbatim steken beide connectors uit. In de PNY zijn ze beide verzonken, de connector die je nodig hebt trek je eruit via een schuifje op de behuizing. De Samsung Duo Plus is eigenlijk alleen maar een USB-C-stick. Omdat er een adapter stevig zit opgeborgen in het achterste deel van de usb-stick, hebben we besloten hem toch in de test mee te nemen. De stick van Silicon Power is een klein mechanisch wonder: de fabrikant heeft een micro-USB-B-connector voor oudere smartphones geïntegreerd in de type-A-poort. Wanneer de A-connector wordt weggeklapt, verschijnt de B-connector.

De Silicon Power Mobile C50 heeft ook nog een micro-USB-aansluiting. Hiervoor moet je de type-A-aansluiting wegklappen. De type-C-plug aan de andere kant wordt beschermd door een siliconen kapje.

Bij de eerste tests op een pc moesten de usb-sticks bewijzen dat ze dezelfde snelheden halen via de A- en de C-connector. Daarbij zagen we geen verschillen. Bij de sequentiële leessnelheid met de benchmarktool IOmeter splitsten de usb-sticks zich op in twee groepen. De Duo Plus, Fusion Dual, Bridge-C en Mobile C50 haalden een leessnelheid van meer dan 200 MB/s, terwijl de Duo Link OTG en Dual Type-C slechts ongeveer 130 MB/s voor elkaar kregen. Bij tests met het Windows-hulpprogramma WinSat viel het op dat sommige usb-sticks niet even goed overweg konden met alle blokgroottes. Dat geldt vooral voor sequentieel schrijven. Terwijl de Duo Plus bijvoorbeeld zijn maximale schrijfsnelheid van 43 MB/s haalde met een blokgrootte van 64 kB en deze bijna halveerde bij grotere blokken, kwam de Mobile C50 pas echt op gang met een blokgrootte van 256 of 512 kB. Daaronder en daarboven zakte de snelheid. Bij het kopiëren van een grote video lag de datasnelheid van de geteste usb-sticks tussen de 18 en 40 MB/s.

Ook bij random-access ging niet alles even soepel. Zowel ons standaard testprogramma IOmeter als CrystalDiskMark gaven waarden van 1 IOPS of zelfs minder dan dat aan bij het schrijven. Dat gold voor de meeste usb-sticks. Alleen de Duo Plus behaalde met 1800 IOPS ongeveer wat we als resultaat hadden verwacht, de Dual Type-C kwam uit op ­bijna 400 IOPS. We denken dat de controllers van de overige usb-sticks struikelen over de manier waarop de sticks worden benaderd. Hoge IOPS-waarden (Input/Output Operations Per Second) zijn vooral belangrijk voor het snel starten van programma’s (veel kleine bestanden lezen) en voor het snel opslaan van veel kleine bestanden, zoals bepaalde back-ups. Voor de praktijktest hebben we een deel van de Linux-broncode op de usb-sticks gekopieerd. In lijn met de IOPS-metingen behaalde de Duo Plus het beste resultaat met 2,8 MB/s, de andere sticks haalden tussen de 300 en 400 kB/s. Het is dus beter om voor het back-uppen van kleine bestanden een ander opslagmedium te gebruiken.

Klik op de afbeelding voor een vergroting met meetresultaten en gegevens van de usb-sticks (in pdf-formaat).

Zelfs tijdens de test op een smartphone met de benchmark Androbench deden zich problemen voor. Opnieuw was het schrijven naar willekeurige adressen een struikelblok voor de usb-sticks. De Bridge-C en de Duo Link OTG waren niet in staat om de benchmark succesvol af te ronden, ook al gaven we ze enkele uren de tijd. Normaal gezien draait die benchmark maar een paar minuten. Het heethoofd van de test scoorde beter: de behuizing van de Fusion Dual werd opvallend warm met 60 graden bij het draaien van Androbench, maar de stick doorliep de benchmark volledig. De Mobile C50 en de Dual Type-C waren ook traag bij het schrijven naar willekeurige adressen. Alleen de Duo Plus had hier geen problemen.

De extra check met andere smartphones en onze eigen geheugenbenchmark H2bench mislukte ook. Dat geeft opnieuw aan dat de controllers van de usb-sticks bepaalde toegangspatronen niet aankunnen. Bij de praktijktests werkten de sticks echter prima op de smartphone: 100 tekstbestanden met een grootte van 1 tot 80 kB werden allemaal binnen enkele seconden geschreven. Bij het schrijven van 100 MP3-bestanden en 200 JPG-foto’s konden we geen afwijkingen vinden, behalve af en toe een minus­cule hapering.

Usb-sticks zijn geweldig voor het overzetten van data van apparaat A naar B, maar we zouden er niet klakkeloos op vertrouwen dat de gegevens de volgende dag nog steeds leesbaar zijn. De reden daarvoor is dat de beste flashchips in ssd’s terecht­komen en de goede in geheugenkaarten. Het restant komt op de vrije markt en veel fabrikanten gebruiken ze om usb-sticks te maken. Dat is niet eens zo gek, want dankzij geoptimaliseerde foutcorrectie­mechanismen is zelfs gedeeltelijk defect flash­geheugen nog steeds voor dat doel bruikbaar.

De fabrikanten geven niet aan waar het flash­geheugen in onze geteste usb-sticks vandaan komt en uit welk stadium van het selectieproces het afkomstig is. Het is een logische aanname dat de Samsung-stick ook Samsung-flashgeheugen bevat. De fabrikanten geven daar echter geen informatie over, of over de gebruikte controller. En geen enkel bij ons bekend testprogramma kan dat vaststellen.

Vertrouw daarom niet alleen op de door ons bepaalde lees- en schrijfsnelheden bij de keuze van een usb-stick, maar kijk ook naar de garantie. Vertrouwt de fabrikant zijn usb-sticks goed genoeg dat hij een garantie van meer dan twee jaar biedt? Leef en Silicon Power geven drie jaar garantie op hun usb-sticks, Samsung zelfs vijf.

Alle geteste usb-sticks doen hun werk, maar niet allemaal even goed. Het lezen gaat vrij snel, vooral met de Fusion Dual, Bridge-C en Mobile C50, maar alleen de Mobile C50 en Dual Type-C hebben een ­acceptabele snelheid bij het schrijven. De andere usb-sticks zijn te langzaam om grote bestanden van A naar B over te zetten. De Mobile C50 is de enige stick die ook nog op oudere smartphones past.

Waaraan de problemen met de benchmarks van Fusion Dual, Bridge-C, Duo Link OTG en Mobile C50 te wijten zijn en of je dat in de praktijk gaat merken, blijft nog onduidelijk. Als je naar de prijs van de usb-sticks kijkt, hoef je daar in elk geval niet wakker van te liggen. De goedkoopste stick in de test, de Dual Type-C, kost slechts 15 euro en gaat bij sommige scenario’s aan kop. De Duo Plus kost 25 euro, maar had geen problemen met onze benchmarks en deed er bij de meeste metingen ook nog eens een schepje bovenop.

(Marcel Jossifov, Lutz Labs en Alieke van Sommeren, c’t magazine)

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips!
Schrijf je in voor de nieuwsbrief: