Mac Pro review: beter met upgrades

De Mac Pro heeft een flinke moderniseringsslag gekregen. Eindelijk heeft Apple weer eens een echt werkstation met up-to-date hardware. De concurrentie ligt echter op de loer, zelfs uit eigen huis.

De nieuwe Pro is geïnspireerd door zijn voorgangers, die tot 2012 uitgebracht werden. Hij heeft een matte aluminium buitenkant en staat op gepolijste voeten. Een paar wieltjes eronder kan, dat kost een kleine 500 euro. Aan de bovenzijde steken twee glimmende handvatten omhoog. Het 3D-gatenpatroon aan de voor- en achterzijde zie je ook terug aan de achterkant van Apples Pro Display XDR. Dat is niet alleen voor de looks, maar zorgt ook voor een betere airflow.

De Mac Pro met het deksel opgetild. De standaard voetjes zijn te vervangen door wieltjes – tegen meerprijs.

Er zitten geen aansluitingen aan de voorkant, en twee Thunderbolt 3-poorten in het deksel. Dankzij het veelzijdige Thunderbolt-protocol kunt je daar vrijwel alles qua randapparaat op aansluiten. Aan de achterkant zitten nog twee Thunderbolt 3-poorten en twee klassieke usb-aansluitingen (USB 3.0). In de basisversie van de nieuwe Mac Pro zit een Radeon Pro 580X met twee HDMI-aansluitingen. De twee netwerkaansluitingen zijn 10 Gbit/s.

Wat echter telt is wat onder de motorkap zit. De binnenkant is in een paar tellen te bewonderen door de ring in het deksel te pakken, te draaien en de behuizing naar boven te trekken. Op die manier heb je makkelijk toegang tot de onderdelen.

De Xeon-W van de huidige Cascade Lake-generatie is de kern van alle rekenpower. Het instap­model dat we getest hebben heeft een Xeon W-3223, een octacore met hyper-threading en standaard 3,5 GHz met een turbo van 4 GHz. In de configurator zijn voor fikse meerprijzen cpu’s met 12 (W-3235), 16 (W-3245), 24 (W-3265M) of 28 kernen (W-3275M) beschikbaar. De processorcache (L2 en L3) is belangrijk voor snelle datatoegang, en is afhankelijk van de cpu tussen de 24,5 en 66,5 MB groot.

Op de cpu zit een indrukwekkend koel­lichaam met zes heatpipes, dat volgens Apple tot 300 watt aan warmte weg kan werken. Aangezien alle con­figuraties hetzelfde koellichaam gebruiken, en het­zelfde moederbord en voeding, kan elke compatibele Xeon-cpu achteraf nog worden gemonteerd.

Ook qua geheugenuitbreiding is er nu veel meer mogelijk, omdat de Cascade Lake-Xeons via zes kanalen toegang hebben tot de ECC DDR4-geheugenrepen. Tot 1,5 TB RAM RDIMM’s met ECC-foutcorrectie passen in de 12 slots. Alleen de Xeons met 24 en 28 kernen en M in de aanduiding (Memory) kunnen die enorme hoeveelheid geheugen aan. Als minder RAM voldoende is, dan zijn de goedkopere Xeon W-3265 of W-3275 zonder M te gebruiken, die een maximum RAM van 768 GB aankunnen.

Op het recente WWDC heeft Apple aangekondigd te stoppen met Intels x86-cpu’s en over te stappen op processors met de ARM-architectuur. Dat hele traject moet volgens Apple ergens in 2022 afgerond zijn, maar te verwachten valt dat de Mac Pro nog wel langer ondersteund zal worden. De Mac Pro 2019 ondersteunt het nieuwe macOS Big Sur en ook de Mac Pro 2013 (het zwarte ‘prullenbak’-model) is compatibel met Big Sur. Oudere Mac-Pro-modellen echter niet.

Apple heeft de wens van professionele gebruikers voor uitbreidbaarheid in vervulling laten gaan. Het moederbord heeft acht PCIe-slots. Twee daarvan zijn klassieke PEG-slots met 16 PCIe-lanes, en twee andere zijn van het eigen MPX-formaat (Mac Pro Expansion). Het lokale netwerk is te bereiken met de twee 10Gbit/s-poorten of via 802.11ac-wifi. De bijgeleverde Magic Mouse 2 en Magic Keyboard worden via Bluetooth 5 verbonden.

Apple biedt momenteel drie grafische kaarten in zijn online configurator, die allemaal zijn ontworpen als MPX-modules: een Radeon Pro 580X met 8 GB geheugen, een enkele of twee keer de Radeon Pro Vega II met 32 GB en een Radeon Pro Vega II Duo met twee gpu’s in enkele of dubbele uitvoering. Een Radeon Pro W5700X met 16 GB RAM (of wederom twee daarvan) staat daarbij nog vermeld als ‘binnenkort beschikbaar’.

De MPX-modules redden het zonder ventilatoren: hun grote en lange koellichamen worden gekoeld door de luchtstroom van de drie grote, stille ventilatoren aan de voorkant.

Een MPX-module voor de Mac Pro. Deze Pro Vega II Duo-module bevat in feite twee GPU’s (gekoppeld via Infinity Fabric Link).

In de basis Mac Pro wordt een schandalig kleine 256GB-ssd gestopt, die met ongeveer 3300 MB/s leest en schrijft met 1400 MB/s. Dat is duidelijk minder dan verwacht. Er is ook keuze uit ssd’s van 1, 2, 4 en 8 TB. De T2-chip van Apple fungeert als controller, en neemt ook de audio-uitgang en diverse veiligheidsfuncties voor zijn rekening. Apple biedt geen harde schijven meer voor de nieuwe Mac Pro. Als je grote en goedkope opslagruimte wilt installeren, moet je overstappen op leveranciers als Promise.

De basisconfiguratie van de Mac Pro heeft vergeleken met andere recente Macs bij veel scenario’s geen voorsprong. Met Cinebench 15, waarvan we de resultaten van alle vergelijkbare Macs hebben liggen, werd de nieuwe Mac Pro verslagen door de iMac Pro en de huidige iMac met Core i9. De MacBook Pro 16” verslaat hij wel, net als de oude Mac Pro met een 12-core.

Na een upgrade naar de 24-core Xeon, die de prestaties meer dan verdubbelde, nam de Mac Pro wel de leiding. Met die hardware heeft hij niets te vrezen van eventuele Mac-concurrenten. Bij de meeste taken komt de Pro niet boven de 0,3 sone uit – maar met een Radeon RX 5700 XT en Tomb Raider hoorden we een licht geruis.

Het koelsysteem met de drie grote ventilatoren aan de voorzijde en de enkele blower aan de zijkant doet zijn werk prima. Het energieverbruik was matig: 92 watt lijkt veel voor een desktop, maar is nog steeds een normale waarde voor een idle workstation. Onder volledige belasting verbruikte hij 370 watt.

De Mac Pro toont de goede en slechte kanten van de productfilosofie van Apple. Ja, hij is prijzig, de basisconfiguratie is slechts matig uitgerust en zo’n lijst met opties zie je nergens anders – maar daar moet je wel heel erg diep voor in de buidel tasten.

Aan de andere kant is er een tot in detail doordacht werkstation uitgerold, waarin hardware en besturingssysteem op voorbeeldige wijze op elkaar zijn afgestemd. De chique en tegelijkertijd functionele aluminium behuizing bevat up-to-date en krachtige technologie. Apple maakt het upgraden op veel plaatsen makkelijker en dwingt je niet langer om absoluut trouw te blijven aan het merk, of het nu gaat om de grafische kaart, de ssd of het geheugen. De processor is zelf ook te upgraden, waardoor ook de tijd tot je weer een nieuw workstation moet kopen wordt verlengd.

Als kunnen upgraden geen hoge prioriteit heeft, ben je waarschijnlijk beter af met een iMac of een iMac Pro. Hoewel die laatste iets oudere Xeon-processoren heeft, is hij in de basisversie 1000 euro goedkoper en biedt een wat betere uitrusting, waaronder een zeer goed 5K-display.

(Benjamin Kraft, Johannes Schuster en Alieke van Sommeren, c’t magazine)

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips!
Schrijf je in voor de nieuwsbrief: