Krachtige laptops met twee schermen

De Asus ZenBook Pro Duo UX581 en de HP Omen X 2S 15 zijn beide laptops met een 15,6-inch hoofdscherm en een apart, kleiner scherm. De ZenBook ondersteunt het gebruik van een stylus voor creatieve uitspattingen van gebruikers, de Omen heeft gamers in het vizier.

De fabrikanten van laptops moeten inven­tieve toeren uithalen om krachtige cpu’s en gpu’s onder te brengen in de steeds platter wordende behuizingen. Een van de oplos­singen is dat het toetsenbord naar voren wordt gehaald en het touchpad rechts naast de toetsen terechtkomt, waar eerder het numerieke toetsenbord zat. En plots zijn er weer enkele millimeters gewonnen die ruimte vrij maken voor een krachtigere koeler.

Asus en HP hebben deze ongebruikelijke indeling toegepast bij de apparaten in deze test. Alleen heeft het bij de ZenBook Pro Duo UX581 (circa 3000 euro) en Omen X 2S 15 (circa 4000 euro) niets met het ­koelsysteem te maken. Tussen het naar voren gehaalde toetsenbord en het 4K-display in het deksel zit een tweede scherm.

Bij de ZenBook zit dat over de gehele breedte van het apparaat, met een ongebruikelijke resolutie van 3840 × 1100 pixels bij een beeldverhouding van 35:10 en een schermdiagonaal van ongeveer 14 inch. HP heeft een kleiner 6”-scherm op dezelfde plek geplaatst, met de klassieke full-hd-­resolutie (1920 × 1080 pixels) in 16:9-formaat.

De tweede schermen worden door Windows 10 als volwaardige monitor gezien. Ze duiken dan ook in de beeldscherminstellingen van het besturingssysteem op en je kunt er elk toepassingsvenster naar wens in tonen. Dat biedt veel vrijheid – meer dan bijvoorbeeld de TouchBar van de MacBook Pro.

Beide extra schermen hebben echter andere eigenschappen dan de hoofddisplays. De HP Omen is een gaming-laptop en heeft daarom een mat hoofdscherm met G-Sync ondersteuning. Het tweede scherm is daarentegen een spiegelende ­touch­screen, waarmee je aparte taken kunt uitvoeren zonder de game te onderbreken. In het geval van de ZenBook Pro Duo kun je beide schermen met je vinger of een stylus bedienen, maar in tegenstelling tot het hoofdscherm zit op het tweede scherm een ruwe, gematteerde laag. Die moet het gevoel van papier simuleren voor een levensecht effect als je er met de meegeleverde stylus op schrijft of tekent.

Dat de beide beeldschermen per laptop onafhankelijk van elkaar werken merk je ook aan kleine dingetjes die een tikje irritant kunnen zijn, zoals de helderheidsinstellingen: op beide laptops kun je met de Fn-toetsencombinatie weliswaar de helderheid van het hoofdscherm aanpassen, maar niet die van het secundaire display. Die schermen stel je in via hulpprogramma’s die de fabrikanten specifiek voor het tweede scherm hebben gemaakt. Geen van de twee laptops bevat een lichtsensor waarmee de helderheid van de schermen automatisch aangepast zou kunnen worden.

Asus voorziet ook de ‘instapversie’ van de ZenBook Pro Duo die we hier getest hebben van krachtige componenten: een zescore Core i7-9750H, een Nvidia GeForce RTX 2060, 16 GB werkgeheugen en een 512 GB NVMe-ssd – daar kun je prima professionele toepassingen en 3D-games met hoge detail- en effect­instellingen op draaien. HP doet daar nog een schepje
bovenop: een Intel Core i9-9880H met acht cores, een GeForce RTX 2080 gpu, 32 GB werkgeheugen en met­een twee NVMe-ssd’s in RAID-opstelling met in totaal 2 TB opslag. Veel meer kun je in een mobiel apparaat niet kwijt.

Wat de mobiliteit betreft krijgen beide laptops niet de hoogste score. Ze wegen rond 2,5 kilo, en dat is best zwaar. Daarbij beschik je pas over de maximale prestaties wanneer je de 800 gram wegende 230watt-voedingen gebruikt. En die moet je eigenlijk altijd bij je hebben, want ook in optimale omstandig­heden (weinig belasting, scherm niet al te helder) hadden de apparaten een accuduur van maximaal 5,9 uur (Asus) en 2,4 uur (HP).

Omdat de toetsenborden helemaal naar voren zijn verplaatst, is er geen ruimte op de laptops waar je je polsen op kunt laten rusten. De fabrikanten compenseren dit door een losse polssteun mee te leveren die naadloos aan het apparaat aansluit. Zonder deze polssteunen zit ontspannen typen er anders niet in, want je moet dan ofwel je polsen continu omhoog houden, of ze in een wat rare hoek op het bureau leggen.

De kleine touchpads rechts naast het toetsenbord zijn eerder noodoplossingen dan een permanente vervanging van de muis. De sensoroppervlakten zijn te smal voor gebaren met meerdere vingers en als je vaak de muispijl exact moet kunnen plaatsen, kom je niet om een externe muis heen.

Klik op onderstaande tabel voor meer gegevens en testresultaten (in pdf-formaat).

(Florian Müssig en Daniel Dupré, c’t magazine)