Battlefield 2042 review: een voorzichtig groots nieuw begin

Battlefield 2042’s trailer deed bij veel die hard Battlefield-fans de harten sneller kloppen: grootste gevechten in gigantische maps, met veel voertuigen. Aan vervoer (en wapens) geen gebrek, en de multiplayer-mappen voor 128 man bieden inderdaad gigantisch (veel) schietgeweld.

Battlefield 2042 is langverwacht, en dat levert wel de nodige fikse verwachtingen op, die de game nog niet allemaal weet waar te maken. De game biedt gigantische maps, prachtige visuals, veel (spannende) leuke modi en een aangepaste loadout set-up met specialisten.

Het verhaal..ja dat blijft een beetje onderbelicht. Bij het starten van een multiplayer-sessie wordt er kort gebabbeld over de reden waarom je op die plek aan het vechten slaat, maar verder blijft het verhaal in de game zelf vooralsnog grotendeels mistig. Er is ook geen singpleplayer-campagne die daar wat licht op kan schijnen. Wel is er een korte film op YouTube geparkeerd die het verhaal wat meer uit de doeken doet:

We gaan het kort samenvatten: het is 2042, en na decennia van instortende economieën, stijgende zeespiegel en verbroken samenwerkingen is de Europese Unie geklapt en stikt het van de vluchtelingen (no-pats). In 2040 valt door een kessler-event 70% van de satellieten om de Aarde uit en de vele black-outs zorgen voor spanningen tussen de Amerikanen en Russen, die weer aan het oorlog voeren slaan.

De multiplayer-maps via Warfare bieden ruimte aan 128 spelers, wat nogal overweldigend is de eerste paar rondjes die je speelt. De gigantische maps zitten goed in elkaar,  met gigantische skyscrapers en andere hoge objecten om vanaf te zoeven met je wingsuit of parachute, of je laten oppikken door je teammate in een helicopter natuurlijk.

Er valt ook te ziplinen tussen gebouwen, of om snel meerdere verdiepingen binnen of buiten gebouwen te overbruggen. Ohja, er kan ook zomaar een tornado opduiken tijdens het spelen, waardoor je je snel uit de voeten moet maken.

Naast conquest en breakthrough via Warfare is er nog de Hazard Zone voor datadisk-retrieval, en Portal voor custom games.

Je hebt de keuze uit conquest (strategische punten overnemen en zorgen de de vijand geen tickets om te respawnen overhoudt) en breakthrough, waarbij de frontlinie steeds verschuift en de verdedigers bij het overnemen van de objectives naar hun volgende verdedigingspunt worden verdreven.

Als je nog niet veel ervaring hebt met de gamereeks is er ook de optie om alleen of met je vrienden tegen bots te oefenen in de conquest- en breakthrough-modi.

De Hazard Zone laat je datadisks opduikelen, en je bent beperkt in de hoeveelheid specialists zodat het echt aankomt op goed communiceren en samenwerken (en vooral niet doodgaan).

De game oogt gedetailleerd, alhoewel het wel de nodige grafische performance vereist om de gamewereld met enige toeters en bellen weer te geven op de gigantische maps, wat niet zo gek is. Het blijft een hels spektakel waarbij regelmatig delen van gebouwen en voertuigen je letterlijk om de oren vliegen.

Helaas heeft de game wel te kampen met de nodige bugs, waaronder reviven wat niet altijd lukt, voertuigen en objecten die onder de maps zakken en vreemde keymapping issues. Wel voelt de game al een stuk beter aan nadat enige patches zijn uitgerold.

Maar er valt dus nog wel het een en ander op te poetsen voordat het aanvoelt zoals het zou moeten horen voor een grootse release. Een ingame voicechat is niet aanwezig, maar gezien de populariteit van Discord en aanverwante gaming-communicatietools zien we dat niet echt als een groot nadeel.

Waar je bij Battlefield gewend was om een klasse met bijbehorend vast wapentuig te kiezen, gaat 2042 voor een specialist aanpak. Je kunt alle wapens uitwisselen tussen de verschillende soldaten, maar bepaalde gadgets blijven voorbehouden aan een specialist.

Voor elke specialist is er te kiezen uit een flinke dosis wapens, maar elke specialist heeft nog steeds z’n eigen specifieke handige gadget(s).

Zo is er onder andere een Duitse vrouwelijke medic met een gun met helende pijltjes, een Rus die sentry-guns kan plaatsen, een Amerikaan die beschermende schilden kan plaatsen, kun je als Fransoos een wingsuit gebruiken en zorgt een Roemeen dat je na een dosis volts door je mik na neergeschoten te zijn weer vrolijk verder kunt alsof er niets gebeurd is.

Naast de Warfare (conquest en breaktrough) en Hazard Zone (datadisks opduikelen op verschillende locaties) is er Portal: de thuisbasis voor custom schietgeweld. Hier combineer je de verschillende maps en wapens uit meerdere Battlefield-games tot een custom eigen mix.

Zelf waren we erg te spreken over Battlefield Bad Company 2 Rush: all-out gaan om steeds 2 objectives op te blazen om verder te kunnen, maar blader ook zeker door de lijst met beschikbare custom games via de Browse-tab.

Via Portal speel je of maak je custom in elkaar gezette games die de mappen en load-puts van eerdere Battfield-games combineren.

Portal is een zeer welkome afwisseling op het grootste weidse met 128 spelers. Je kunt ook zelf een leuke gamemodus in elkaar knutselen, erg leuk om dat nostalgische gevoel van oudere Battlefield-games weer op te raken of een wat compactere gameplay-modus te maken om samen met je gamingbuddies tot het uiterste te gaan op hoger tempo.

Battlefield 2042 heeft zeker de potentie om een regelrechte klapper te worden, maar heeft nog wel last van wat vervelende bugs. We zien de nodige extra content  graag verschijnen, net als hopelijk een singleplayer-campagne om wat meer het verhaal (achter alle specialists?) uit de doeken te doen.

Vooral in teamverband (squads van 4 man) is de game genieten geblazen en is het fijn wisselen tussen groots en meeslepend met vele voertuigen en kleiner en hectischer met meer focus op infanterie via de andere game-modi, waarbij vooral Portal de show steelt.

Pluspunten

+ prachtige graphics
+ groots een meeslepend
+ Portal voor custom games

Minpunten

– gameplay nog buggy
– verhaal wat onderbelicht