Eerder hebben wij geschreven over hoe het is om ChromeOS Flex te gebruiken als besturingssysteem en hoe je dit besturingssysteem moet installeren. In dit artikel vertellen wij hoe je (extra) software kan installeren op ChromeOS Flex.
Webapps in plaats van programma’s
Chrome OS Flex is een cloudgebaseerd besturingssysteem met integratie in Google-diensten. Dat betekent dat je zonder internetverbinding en een Google account niet veel aan dit besturingssysteem hebt. Het overgrote deel van de programma’s gebruik je als webapp in de browser. Voor eenvoudige taken zoals surfen, mailen, eenvoudige fotobewerking en dergelijke is geen extra software nodig. Net als bij de desktopbrowser Chrome kun je extensies zoals adblockers, wachtwoordbeheerders en dergelijke installeren via de Chrome Web Store.
Het gebrek aan een Play Store oplossen
In tegenstelling tot Chrome OS op een Chromebook of Chromebox biedt Chrome OS Flex geen Play Store om Android-apps op de computer te zetten. Er is echter een andere manier om het software-aanbod uit te breiden: de Linux-ontwikkelingsomgeving. Net als het Windows Subsystem for Linux on Windows 11 (WSL) is dat een virtuele machine waarop Linux-software met een grafische interface kan worden uitgevoerd.
Ontvang gratis informatie en tips over besturingssystemen, schrijf je in voor de nieuwsbrief:
Hoe voer ik deze virtuele machine uit om software te installeren op ChromeOS Flex?
Je activeert dat bij de Instellingen-app onder ‘Geavanceerd / Ontwikkelaars’ door te klikken op Aanzetten bij de Linux-ontwikkelomgeving, de schijfgrootte in te stellen (standaard 10 GB) en te klikken op Installeren.
De gebruikte Linux-versie is gebaseerd op Debain Bullseye. Met sudo apt install pakketnaam heb je automatisch toegang tot een uitgebreide softwarerepository en kun je veelgebruikte software zoals Firefox, Thunderbird, LibreOffice, Gimp, WireGuard en de remote-desktop-app Remmina in een mum van tijd op de computer zetten.
Maar er is één groot probleem: welke software is zinvol om in de Linux-omgeving van Chrome OS Flex te gebruiken. De grootste aantrekkingskracht van Chrome OS en aanverwanten is de nauwe integratie met de Google Cloud. Office- en mailsoftware en fotobewerking en dergelijke draaien volledig in de browser. Documenten en foto’s worden in de cloud opgeslagen. Niet-ingewijde gebruikers kunnen in de war raken door het feit dat Chrome OS en Linux verschillende mappenstructuren gebruiken.
Hoe zit het met de bestandsuitwisseling tussen de virtuele Linux-machine en Chrome OS Flex?
De bestandsuitwisseling tussen de virtuele Linux-machine en Chrome OS is vrij eenvoudig. Zo wordt de Linux-gebruikersmap /home/username automatisch opgenomen in de Bestanden-app van Chrome OS Flex.
Bovendien kun je ook andere mappen in de Bestanden-app delen voor toegang vanuit Linux door met de rechtermuisknop te klikken en ‘Delen met Linux’ te selecteren. De shares verschijnen bij Linux dan onder /mnt/chromeos. Als je echter regelmatig lokaal geïnstalleerde software nodig hebt die ook offline uitgevoerd moet worden, ben je waarschijnlijk beter af met een klassieke Linux-distributie zoals Ubuntu, Mint, Debian of iets vergelijkbaars dan met Chrome OS Flex.
Leer de instellingen en opties kennen
Als laatste geven we je nog twee tips mee. Doorloop de Instellingen-app van top tot teen om vertrouwd te raken met alle opties. Vergeleken met Windows gaat dat verrassend snel, omdat Google de instellingen heeft teruggebracht tot de meest noodzakelijke en ze overzichtelijk heeft gesorteerd. Een andere tip is de toetsencombinatie Ctrl+Alt+/. Die toont een lijst van alle toetsencombinaties die worden ondersteund – en dat zijn er nogal wat.
(Deze informatie is afkomstig uit het artikel van Jan Schüßler en Noud van Kruysbergen uit c’t magazine 10/2022, p. 114-117)
