Printer met hervulbare inkttanks: all-in-one modellen getest

Als je je continu loopt te ergeren aan dure inktpatronen, dan is er gelukkig een goedkopere keuze: een printer met ingebouwde inkttanks die je zelf bijvult. Zo’n printer met hervulbare inkttanks kost wel een flinke slok meer dan een printer met inktpatronen, maar je krijgt er minstens voor 7000 pagina’s inkt bij. Daarbij is wel op een aantal punten bezuinigd. We testen enkele all-in-one modellen.

Mag het een pagina of wat meer zijn? Kunnen printen zonder om de haverklap meldingen te krijgen over een laag inktniveau en dan weer peperdure vervangende inktpatronen moeten kopen is wel zo prettig. Inkttankprinters bevatten meestal zo’n 70 ml inkt per primaire kleur en 120 tot 135 ml zwarte inkt. Dat is meer dan tien keer dan bij een normaal inktpatroon.

We hebben drie all-in-one-printers van 300 tot 360 euro eens goed bekeken: de Canon Pixma G6050, Epson EcoTank ET-3750 en HP Smart Tank Plus 655. Brother is ook begonnen met tests met navulbare inkttanks onder de naam Inkbenefit Plus. De DCP T300, T500W en T700W modellen werden echter alleen in Polen en andere Oost-Europese landen verkocht.

De exemplaren van Canon en Epson zijn 3-in-1-­a­pparaten: ze printen, kopiëren en scannen. Als 4-in-1-model heeft de HP Smart Tank Plus faxen als extra optie.

Het vullen van de tanks met inkt uit de bijgeleverde plastic flessen werkt bij alle drie de apparaten erg eenvoudig en lukt vrijwel altijd zonder kleurige vingers op te lopen. Bij de eerste generatie inkttankprinters was het wat meer riskant om die te vullen. Toen moest je de inkt in de tank spuiten door op de fles te drukken, wat zelden lukte zonder te morsen. Bij de huidige modellen open je de doppen van de tanks en zet je de fles ondersteboven op de vulopening. De vulopening is in twee delen verdeeld, zodat de lucht in de fles kan stromen en de inkt in de tank vloeit zonder gespetter. Alle drie de printers hebben vensters zodat je het inktniveau kunt zien. De apparaten zelf kunnen slechts een ruwe schatting maken van de hoeveelheid inkt, omdat er geen sensors aanwezig zijn.

Epson heeft niet alleen het grootste aanbod van EcoTank-printers, maar ook de meeste ervaring: in de derde generatie modellen zijn de vulopeningen allemaal net wat anders, waardoor een inktfles alleen op de bijbehorende tank past. Bij de printers van Canon en HP kun je de tanks daarentegen per ongeluk door elkaar halen en in een moment van onoplettendheid cyaankleurige inkt in de magentatank gieten. De flessen van Epson bevatten iets meer inkt dan er in de tank past. De inktflow stopt automatisch als de tank vol is. Nadat alles helemaal is ingesteld en het slangensysteem van de printer gevuld is, daalt het niveau in de tanks een beetje en vul je dat aan met de restjes uit de flessen.

Bij Canon en HP moet je tijdens de installatie de printkoppen plaatsen – een voor zwart en een voor de basiskleuren. Dat is bij de Canon Pixma een simpele klus omdat de bovenkant van de printer kan worden opengeklapt. Voor het plaatsen van de koppen bij de HP is meer gepruts nodig omdat je vanaf de voorkant in de donkere binnenkant van de printer moet friemelen. De EcoTank wordt met vaste printkoppen geleverd, maar die kunnen niet zo makkelijk worden verwisseld bij ­onderhoudswerk als bij de concurrenten.

Bij het vullen van de inkttanks heeft de Epson Ecotank een andere vorm ‘dop’ per tank, waardoor alleen de juiste fles inkt op de tank past.

De meerprijs voor een printer met inkttanks is de moeite waard: als je alleen al de meegeleverde inkt in cartridges ‘omrekent’, zit je al op een bedrag met vier cijfers. Dat geldt echter alleen voor printers die 1500 pagina’s en meer per jaar printen. De enorme, deels vijfcijferige pagina-­aantallen die de fabrikanten aangeven voor de inkt die in de apparaten zit, zijn gebaseerd op ISO-kleurenpagina’s. Het aantal ­pagina’s wordt bepaald aan de hand van de ISO/IEC 24712-­standaard, die een inktdekking van zo’n 20 procent heeft. Als je vooral A4-foto’s print, krijg je afhankelijk van het papier en de resolutie mogelijk maar een vijfde van het opgegeven aantal pagina’s.

Maar dat is nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid pagina’s. Als je inkt moet bijkopen, krijg je bij originele inkt nog eens 6000 tot 8000 pagina’s voor 40 tot 50 euro. Per ISO-kleurenpagina kost de inkt 0,62 cent (Canon) respectievelijk 0,65 cent (Epson, HP). Ter vergelijking: bij thuisprinters met inktcartridges zijn de inktkosten per ISO-pagina zelden lager dan 10 cent, en gaat het eerder om 13 tot 18 cent. Zelfs bij kantoor-inkjetprinters kost de inkt 7 tot 10 cent per ISO-pagina. Cartridges zijn dus tien tot dertig keer duurder.

In onderstaande tabel vind je een overzicht met inktkosten van de geteste printers en andere meetresultaten. Klik op de afbeelding voor een vergroting (in pdf-formaat).

Door de grote inktvoorraden bij deze printers is het inktverlies als gevolg van reinigingsprocessen ook minder erg. De Epson EcoTank is de enige in de test die een makkelijk te vervangen opvangbak heeft voor de inkt die tijdens het reinigen wordt gebruikt. Een vervangend exemplaar is te koop voor 10 euro. Bij de Canon ­Pixma en de HP Smart Tank komt de reinigingsinkt in bakken met een membraam, waar de inkt uitdroogt. Epson biedt een tweejarige ‘Unlimited Printing’-garantie voor 40 euro extra – voor de echte veelprinters. Als je binnen die periode zonder inkt komt te zitten, ­levert de fabrikant je de inkt gratis. Maar dat loont alleen als er meer dan 10.000 pagina’s per jaar worden geprint.

Bij de test kwam de printkwaliteit van de navulinkt overeen met die van inkt uit cartridges – daar hoef je geen concessies te doen. Maar dat is anders als het gaat om lichtbestendigheid. Alle drie de fabrikanten gebruiken inkten met vloeibare kleurstof (dye) voor de basiskleuren, alleen de zwarte inkt bevat vaste pigmenten. De kleurstofinkten vervagen sneller in zonlicht, wat we vooral bij de Canon-­inkten en in mindere mate bij de Epson-inkt zagen. De inkt van de HP Smart Tank bleek opmerkelijk stabiel, zelfs bij gebruik van normaal papier. Bij goed fotopapier beschermt een gellaag de inkt.

Hoe royaal de fabrikanten ook met de inkt strooien, bij de uitrusting hebben met name HP en Canon de broekriem aangetrokken. De ­Canon Pixma heeft een papierlade voor 250 vellen en een extra multifunctionele achterste feeder, maar hij is moeilijk te bedienen. Dat komt door het tweeregelige tekstdisplay zonder achtergrond­verlichting. Voor instellingen als het stille printen (alle geteste printers hebben die optie) moet je het ingewikkelde menu doorlopen.

Nog vervelender zijn de tekortkomingen bij de HP Smart Tank Plus: het ontbreekt aan een stofvrije papierbak (de papiervoorraad aan de achterkant ligt open en bloot) en een duplexer die geprinte vellen automatisch omdraait zodat ook de achterkant bedrukt kan worden. Bij all-in-one-printers in deze prijsklasse mag je standaard dubbelzijdig kunnen printen toch wel verwachten. Wel biedt hij een fax en bediening via een touchscreen.

Alleen de Epson EcoTank heeft bijna geen compromissen gesloten qua uitrusting: als 3-in-1-apparaat heeft hij naast de flatbedscanner zelfs een documentfeeder, die je normaal alleen bij all-in-one-apparaten met een fax terugziet. Aan de softwarekant ziet het er niet zo goed uit: Epson levert geen Linux-drivers voor de EcoTank en dat is tegenwoordig toch wel een gebrek.

In onderstaande tabel vind je een overzicht met eigenschappen en beoordelingen van de geteste printers. Klik op de afbeelding voor een vergroting (in pdf-formaat).

Met de instelling op normaal of standaard bieden alle drie de apparaten een goede afdrukkwaliteit. Er waren wel verschillen in snelheid bij het hoogste kwaliteitsniveau. Hoewel alle inkjet­printers hier in principe wat langzamer werken, drukte de HP Smart Tank de tekst in de beste kwaliteit wel heel erg traag af: tien pagina’s kostte meer dan een uur. De Epson EcoTank schakelt alleen over op een extreme slakken­snelheid wanneer het vinkje Fast in de driver verwijderd wordt (unidirectioneel printen). Maar enige kwaliteitswinst is nauwelijks te zien.

Door het ontbreken van een usb-hostpoort en geheugenkaart-slots print geen van de geteste apparaten direct vanaf een usb-stick of geheugenkaart. Het werken binnen een netwerk gaat soepel. Ze bieden allemaal wifi (de HP Smart Tank werkt ook op de 5GHz-band) en WiFi Direct. Canon en Epson hebben hun printers ook een netwerkpoort gegeven. Ze ­accepteren allemaal printopdrachten vanaf smart­phones via apps, Airprint (iOS) of Android plug-ins van de fabrikant zelf of van Mopria (Mobile Printing Alliance). Printen via clouddiensten zoals Google ­Cloud Print of diensten uit eigen stal zoals HP Smart (voorheen HP Connected) en Epson Connect werkt ook goed. Googles dienst stopt echter na 2020. De Canon Pixma is te registeren bij Canon’s ‘IJ Cloud Printing’, maar het is niet mogelijk om vanaf het ­apparaat verbinding te maken met de geselecteerde cloudbestemmingen, dus registratie is zinloos.

Voor de veelprinters valt er met alle drie de inkttankprinters genoeg te besparen. Maar dat is alleen de moeite waard bij 1500 pagina’s per jaar of meer. Gebruikers met minder fanatieke print-eisen kunnen goedkoper uit zijn met een HP-printer in combinatie met het ‘Instant Ink’-abonnement. Een geprinte pagina (exclusief papier) kost daarmee tussen de 2,9 en 6 cent, maar het maakt niet uit hoeveel inkt de pagina gebruikt. Een pagina tekst kost evenveel als een paginagrote foto.

Als je een all-in-one-apparaat met fax nodig hebt, neem dan de HP Smart Tank Plus 655, waarvan de straatprijs in de nabije toekomst zeker zal dalen. Het ontbreekt daarbij wel aan standaard-opties zoals automatisch dubbelzijdig printen. De Epson EcoTank ET-3750 is beter uitgerust, en de grote broer ET-4750 heeft ook een faxfunctie. De ET-3750 is verkrijgbaar voor een prijs rond de 320 euro.

Geen fax nodig? Dan zijn zowel de EcoTank als de Canon Pixma G6050 (de serie wordt binnenkort omgedoopt tot MegaTank) een goede aanbeveling.

De EcoTank is makkelijker te gebruiken en heeft een documentfeeder voor het kopiëren en scannen van meerdere losse vellen. De Pixma G6050 is iets goedkoper met z’n 300 euro en flexibeler met een cassette van 250 vellen plus een multifunctionele feeder aan de achterzijde (voor bijvoorbeeld foto­papier). Bovendien levert Canon goede Linux-­drivers mee.

(Rudolf Opitz en Alieke van Sommeren, c’t magazine)

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips!
Schrijf je in voor de nieuwsbrief: