Red Hat werkt aan een nieuw Linux-bestandssysteem genaamd ComposeFS. De technische basis van dit Linux-bestandssyssteem is interessant, maar wordt nog lang niet in de praktijk toegepast.
Ontvang informatie en tips over Linux, schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:
Wat wil dit nieuwe Linux-bestandssysteem, zou het moeten en wat kan het?
Het wil bestanden of hun inhoud gemakkelijk toegankelijk maken voor applicaties en er tegelijkertijd voor zorgen dat er geen ongewenste wijzigingen plaatsvinden. Technisch gezien is het een evolutie van functies zoals SquashFS of OverlayFS. Zo is er een structuur met mappen en bestanden.
ComposeFS wilt vooral de inhoud toegankelijk maken voor verschillende applicaties. Het voorkomt onnodige redundantie op de datadrager en in het geheugen. ComposeFS beheert de metadata zoals tijdstempels en toegangsrechten apart van de daadwerkelijke data. Toegang tot deze laatste is via een soort hash-procedure; de bestandsnaam is gewoon de controlesom van de inhoud.
ComposeFS gebruikt deze adressering om ervoor te zorgen dat gegevens slechts één keer worden opgeslagen, zelfs voor verschillende toepassingen. Dit geldt zowel voor de gegevensdrager als voor het hoofdgeheugen. Daarnaast biedt ComposeFS een data-integriteitscontrole. Deze is gebaseerd op fs-verity en zorgt dat het bestandssysteem desgewenst de controlesommen van de inhoud opslaat of controleert.
Twee use-cases voor ComposeFS
De hoofdontwikkelaars zien op dit moment twee use cases voor ComposeFS:
- Podman container-images: ComposeFS kan meerdere keren identieke gegevens leveren en slechts één keer opslaan. Tot nu toe zijn de gegevens van de container-images op zichzelf staand. Dit betekent dat elke container-image de inhoud volledig zelf beheert. Als dergelijke images echter een identieke opbouw gebruiken, dan staan er meerdere versies van de content op de schijf. Ditzelfde geldt voor beheer in het geheugen. Iets wat ComposeFS juist wil voorkomen. Bovendien zou het laden van nieuwe images ook versneld kunnen worden. Zo hoef je dan alleen maar te laden wat niet al lokaal beschikbaar is in een andere container-image.
- OSTree, dat onder andere wordt gebruikt in Fedora CoreOS . Het gaat meer om het vereenvoudigen van de procedure en het waarborgen van de gegevensintegriteit. OSTree werkt als GIT voor een bestandssysteem. Op de achtergrond gebruikt het ook het bovenstaande adresseringsschema op basis van de checksums van de inhoud. ComposeFS wil het checkout-proces elimineren dat OSTree gebruikt om te synchroniseren met een specifieke gegevensstatus. Zo biedt het project al tools voor het converteren van klassieke OSTree-commits naar ComposeFS-images.
Onzekere toekomst van het nieuwe bestandssysteem
Het nieuwe Linux-bestandssysteem van Red Hat staat echter nog in de kinderschoenen. Ook de reacties op de mailinglijst van de Linux-kernel zijn beperkt. Er is namelijk geen gebrek aan Linux-bestandssystemen.
Daarom zullen veel gebruikers zich waarschijnlijk afvragen of het misschien een betere aanpak is om een bestaand systeem te verbeteren in plaats van een geheel nieuwe te maken. Hoe dan ook: data-adressering op basis van de inhoud en het eenvoudig controleren van data-integriteit is een nieuwe aanpak. Liefhebbers van bestandssystemen kunnen een eerste blik werpen of het zelfs uitproberen op een testsysteem.
