All-in-one printer: vier modellen kleurenlaser getest

Laserprinters zijn snel, betrouwbaar en leveren de beste printkwaliteit. Met een all-in-one printer maak je bovendien snel kopieën voor thuis of op kantoor. Maar niet elk model gaat zuinig om met de dure toner. We testen vier modellen met een prijs tussen iets meer dan 200 en 450 euro.

Offertes en presentaties printen is het domein van de kleurenlaserprinter. Maar zelfs op kantoren waar de printer zich meer bezighoudt met het printen van correspondentie, is een beetje meer kleur wel prettig. Bedrijfscijfers en financiële resultaten zien er beter uit met een vleugje kleur en zijn makkelijker te begrijpen. En een gekleurd logo op het briefpapier ziet er net wat professioneler uit.

In dit artikel hebben we de bedieningsinterfaces, drivers en printresultaten van vier betaalbare modellen all-in-one printer getest. De enige voorwaarde was een papier­lade voor 250 vel normaal papier en automatisch dubbel­zijdig printen (duplex). De geteste apparaten zijn de Brother DCPL3550CDW, de Canon i-Sensys MF645Cx, de HP Color LaserJet Pro MFP M283fdw en de Lexmark MC3224dwe.

Deze geteste apparaten verschillen duidelijk qua uitrusting. De Lexmark MC3224-printer, die met 210 euro de goedkoopste is, heeft alleen een flatbedscanner. Alle andere modellen all-in-one printer kunnen automatisch hele batches documenten scannen, kopiëren of faxen via een Automatic Document Feeder (ADF) voor 50 vellen. Alleen de Canon i-Sensys digitaliseert ook de achterzijde van documenten dankzij een tweede scanlijn.

Alleen de Canon en HP zijn uitgerust met een fax­modem en een usb-hostpoort voor het rechtstreeks printen en scannen van en naar usb-geheugensticks. Afgezien van de ADF en het display zijn die twee printers opvallend identiek: de twee fabrikanten werken nauw samen bij het ontwikkelen van printers. Maar er zijn grote verschillen tussen de twee modellen als je kijkt naar de bediening en de functies, want de HP LaserJet Pro is meer ontworpen voor thuisgebruikers en kleine kan­toren, terwijl de Canon i-Sensys bedoeld is voor in grotere bedrijven met een centraal beheer.

Elke all-in-one printer in deze test kan via een usb-kabel aan een pc verbonden worden of via een netwerkkabel of wifi op het lokale netwerk worden aangesloten. Op die manier kunnen ze door meerdere computers gebruikt worden. Ze zijn echter niet geschikt voor zeer veel werknemers. Er ontbreekt namelijk een uitbreidbare papiervoorraad en een krachtigere print-unit. Via WiFi Direct kan elke all-in-one printer opdrachten aan­nemen vanaf smartphones en tablets die zelf geen toegang hebben tot het netwerk.

Bij all-in-one-printers is touchscreenbediening nu standaard. Dat is niet altijd een fijne optie, want bij het invoeren van cijfers of het intypen van mailadressen zou een toetsenbord wel prettig zijn. Alleen de Brother L3550 heeft naast het touchscreen nog de normale cijfer- en functietoetsen. Vooral de kleine displays van HP en Lexmark kunnen bij bepaalde bedieningsstappen behoorlijk vervelend zijn. Bovendien hebben ze capacitieve touch­screens die alleen vingerbediening toelaten of speciale smartphonepennen van geleidend materiaal. Bij de resistieve schermen van Brother en Canon kun je ook een pennendop gebruiken om op het scherm te typen.

De functiemenu’s kunnen echter vrij goed met een vinger worden bediend. Met uitzondering van het propvolle hoofdmenu van de Canon i-Sensys, dat over meerdere schermen verdeeld is, bieden alle apparaten menu’s waarin je de hoofdfuncties zoals kopiëren of scannen meteen kunt vinden. Het wordt moeilijker als je sommige configuraties wilt wijzigen of bepaalde diensten wilt configureren. Als de printer via een netwerk is aangesloten, is het beter om de webinterface te gebruiken. Op die manier is het simpeler om de instellingen te wijzigen, contactlijsten voor de faxfunctie of scannen-naar-email te bewerken en netwerkservices in te stellen.

Elektrofotografische printers zoals laser- en led-apparaten zijn veel complexer dan inkjetprinters. Dat begint met het genereren van hoogspanning die nodig is om het toner­poeder elektrostatisch op de beoogde plaats te houden. Dan zijn er nog de gevoelige drums, de transferriem en de fixeereenheid. De single-pass kleurenlaserprinters in deze test hebben vier drums. De transferunit pakt de vier afzonderlijke beelden op van de drums en brengt ze over op het papier. Een fuserwals die tot ongeveer 200 graden wordt verwarmd, strijkt het poeder op de drukzijde. Al die componenten worden tijdens het printen zwaar belast en hebben daardoor slechts een beperkte levensduur. De meeste zijn verbruiksgoederen, net als de houder voor de restjes toner die de overtollige toner absorbeert die tijdens elk drukproces wordt geproduceerd.

Dat alles maakt laser- of led-printen – of de fotodrum nu wordt belicht door een laser­scanner of een led-lijn is niet relevant voor het verdere printproces – veel duurder dan printen met inkt. Bovendien verdienen fabri­kanten heel weinig aan de relatief goed­kope apparatuur en verdienen ze hun geld in plaats daarvan aan de verbruiksgoederen. Bij normale cartridges kost een standaard ­kleurenpagina bij alle printers in de test meer dan 20 cent (papier niet inbegrepen). Canon, HP en Lexmark hebben de drums in ieder geval in de cartridges geïntegreerd, zodat je bij het vervangen van een cartridge ook een nieuwe drum krijgt. Alleen in het geval van het apparaat van Brother is de aankoop van een nieuwe drum-unit na ongeveer 18.000 pagina’s verplicht. Meestal hebben de transfer- en fixatie-units een langere levensduur (50.000 pagina’s en meer). De Lexmark MC3224 heeft na 15.000 pagina’s een verse tonerafvalbak nodig.

Brother, Canon en HP bieden beter gevulde XL-cartridges voor meer pagina’s, waarmee de kosten voor toner per ISO-kleurenpagina (ISO/IEC 19798) kunnen worden teruggebracht tot minder dan 20 cent. Daarmee print de Canon i-Sensys het goedkoopst met 17,1 cent, de Lexmark MC3224 is met 22,5 cent de duurste. Ter vergelijking: inkjetprinters gericht op kantoorgebruik printen een ISO-kleurenpagina voor 6 tot 9 cent.

Gezien de hoge kosten van de toner is het zinvol om daar zo zuinig mogelijk mee om te springen bij het alledaags printwerk. Brother, Canon en Lexmark bieden hiervoor verschillende instellingen: De Brother DCPL3550 heeft een tonerbesparende modus, die de tekst iets lichter maar nog steeds goed leesbaar afdrukt. Bij Canon zit de optie verborgen bij de instellingen van de kwaliteitsprofielen en levert dat zeer bleke, slecht leesbare resultaten op. Als alternatief kun je de optie voor elke tonerkleur afzonderlijk instellen, zodat je een prima compromis tussen zuinigheid en goede leesbaarheid kunt kiezen. Lexmark biedt ook opties voor de hoeveelheid toner, alleen HP’s LaserJet Pro heeft geen besparingsoptie.

Alle vier de laserprinters (het Brother-apparaat belicht met een led-lijn) toonden hun pluspunt bij de test met het printen van teksten en leverden eersteklas resul­taten. Bij afbeeldingen met gekleurde en grijze vlakken en foto’s veranderde dat echter. De vlakke mengkleuren en fijne rasters zorgden bij elk apparaat voor problemen. De Lexmark is niet alleen het goedkoopste in de test, hij print ook het snelst.

Bij het kopiëren speelt ook de kwaliteit van de scan een rol, waardoor de afdruk- en kopieerkwaliteit meestal aanzienlijk verschilt. Daar scoorden de apparaten van Canon en Lexmark goed. Alle apparaten kunnen dubbelzijdig (papierbesparend) printen, maar alleen de Canon i-Sensys maakte automatische dubbelzijdige kopieën.

Alle printers zijn op een netwerk aan te sluiten en communiceren niet alleen met pc’s via je lokale netwerk, maar ook met clouddiensten en mobiele apparaten. Om de verschillende functies en diensten makkelijk te kunnen configureren, biedt elk apparaat een webinterface. Om daar toegang toe te krijgen, hoef je alleen maar het IP-adres van de printer op de adresbalk van een browser in te typen. Omdat die toegang de netwerkprinters kwetsbaar maakt voor aanvallen, moet je eerst een admin-wachtwoord instellen en ongebruikte diensten uitschakelen. Brother en Canon hebben hun printers ­standaard al met een wachtwoord beveiligd, wat vrij zinloos is omdat dat makkelijk te vinden is door even te googelen. Het is in ieder geval wel een prima motivatie om het wachtwoord zo snel mogelijk aan te passen.

Alle geteste printers communiceren indien gewenst via met SSL afgeschermde netwerkprotocollen, beheren certificaten en filteren op IP-adressen. Dat laatste is bij een goed geconfigureerde routerfirewall niet echt nodig. Interessanter is secure-printing, wat ook door alle apparaten aangeboden wordt. Daarbij worden de printopdrachten alleen uitgevoerd als de gebruiker zich op het apparaat authenticeert met een pincode of wachtwoord. Op een kantoor dient dat voor de veiligheid en bespaart het tegelijkertijd papier en toner, want print­opdrachten die niet worden opgepakt worden niet afgedrukt.

Meer testresultaten

Beoordelingen van de bovenstaande en andere geteste modellen vind je ook in de rest van deze review en in het september-nummer van c’t magazine. In onderstaande tabel hebben we gegevens verzameld van alle vier geteste modellen all-in-one printer. Prijzen en specificaties onder voorbehoud. Klik op de tabel voor een vergroting (in pdf-formaat).

Alle apparaten accepteren printopdrachten vanaf een smartphone via Apple AirPrint of de Android plug-in van Mopria (Mobile Printing Alliance) en via de eigen plug-ins van de fabrikanten. Als alternatief kun je ook de print-apps van de fabrikanten gebruiken, die net als de plug-ins gratis verkrijgbaar zijn in de mobiele app-stores. Naast het printen kunnen de apps ook scans ontvangen van de all-in-ones en die lokaal of in de cloud opslaan. Via WiFi Direct kunnen mobiele apparaten ook rechtstreeks verbinding maken met de printer als ze geen toegang hebben tot het lokale netwerk. In veiligheidskritische omgevingen moet je die functie echter uitschakelen in de webinterface.

De printers van Brother en Lexmark kunnen worden gekoppeld aan clouddiensten zoals Dropbox en Google Drive. Daarna zijn de daar opgeslagen bestanden direct vanaf de all-in-one printer af te drukken en is de cloudopslag als scandoel te selecteren. HP’s Smart service biedt een vergelijkbare functionaliteit, waardoor e-mail die naar het eigen mailadres van de printer wordt gestuurd op papier wordt gezet met bijlagen in populaire documentformaten. Alle printers in deze test zijn aan te melden bij Google Cloud Print, maar die dienst houdt eind 2020 op met bestaan. De printers van Canon en HP zijn uitgerust met een faxmodem, printen verzendbevestigingen met graphics en verzenden scans als I-Fax ook per e-mail.

Zoek je een multifunctionele laserprinter voor thuis of op een klein kantoor? Dan is de Brother DCPL3550CDW of de HP Color LaserJet Pro M283fdw de juiste keuze. Beide modellen zijn eenvoudig in gebruik en printen lijngrafieken in de beste kwaliteit. Maar voor brochures, kleurvlakken en foto’s is de all-in-one printer van HP de betere keuze.

De Lexmark MC3224dwe bevalt goed met een goede printkwaliteit en compacte afmetingen, maar is door de hoge tonerkosten alleen aan te bevelen als je weinig print. Sinds Lexmark stevig in Chinese handen is, ziet het er somber uit op het gebied van goedkope vervangende toner en het dichten van beveiligingsgaten via automatische firmware-updates. De Canon i-Sensys MF645Cx biedt de beste functies voor de prijs. Hij is bedoeld voor grotere kantoren met een centraal beheer. Particuliere gebruikers moeten rekening houden met een intensieve bestudering van de handleiding en veel configuratiewerk voordat het apparaat enigszins inzetbaar is

(Informatie afkomstig uit het artikel van Rudolf Opitz en Alieke van Sommeren, c’t magazine 9/2020, p. 52)

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips!
Schrijf je in voor de nieuwsbrief: