Lage printkosten met inkjetprinters: economische multifunctionals getest

Ben je die inkjetprinters met halfvolle en schreeuwend dure kleine cartridges ook zo beu? We hebben het alternatief bekeken: drie modellen die betaalbaar duizenden (kleuren)prints kunnen regelen. Dat kan zowel zakelijk als privé zelfs economischer zijn dan een laser printer.

Het lijkt zo mooi, zo’n lekker goed­kope printer. Maar dan is na een pagina of 50 tot 100 de meege­leverde startercartridge al leeg. Dus koop je een XL-cartridge om lekker veel te kunnen printen, maar die kost net zo veel als een halve nieuwe printer. Er komen steeds meer fabrikanten met een alternatief voor de zogenaamd goedkope (multifunctionele) printers met dure inkt: printers met voldoende inkt voor 6000 tot 12.000 pagina’s. De cartridges voor een goedkopere printer zouden vier keer zo veel kosten, waardoor de hogere printerprijs wordt gerechtvaardigd.

Drie multifunctionals van rond de 400 euro die met een flinke hoeveelheid inkt worden geleverd moesten in onze test aan de bak. De Brother MFC-J1300DW heeft grote cartridges met voldoende inkt tot 6000 pagina’s. De Canon Pixma G4511 met vaste inkttanks levert zelfs zwarte inkt voor 12.000 pagina’s en kleureninkt voor 7000 pagina’s mee. Epsons Ecotank ET-M2140 is te vullen met inkt uit een fles, maar heeft alleen zwarte inkt en is een directe concurrent voor de kleine zwart-wit-laserprinters voor zakelijk gebruik. In de doos zitten twee extra flessen, en elke fles is goed voor 6000 pagina’s.

Epson geeft op de verpakking van de Ecotank aan dat hij 11.000 pagina’s kan printen. De fabrikant heeft het bij aflevering gevulde aanvoerende slangensysteem er netjes vanaf getrokken. De Pixma G4511 houdt geen rekening met het verlies bij vullen en rekent met de volledige 12.000 pagina’s. Ook bij die printer krijg je twee flessen inkt cadeau. De inkt in de slangen gaat niet verloren, beide printers printen door tot elk restje inkt op is.

Canons Bubblejet-printkoppen interesseert dat minder dan de piëzo-printkoppen van Epson. De piëzo’s zijn ontworpen voor de dichtheid van de Epson-inkt en kunnen luchtbellen niet uit de drukkamers werken. Het enige wat je daartegen kunt doen is veel spoelen met inkt, die de lucht dan beetje bij beetje wegwerkt. Om die reden moet je piëzoprinters als de Epson en Brother niet laten printen tot het echt niet meer gaat.

Ook de Brother moet eerst (net als alle inkjetmodellen van het merk) een slangensysteem vullen. Doordat er zoveel inkt wordt meegeleverd met de printers, is die hoeveelheid prima te overzien. En je maakt je sowieso minder druk over inktverlies door de automatische reinigingscycle dan bij printers met nauwelijks gevulde en dure cartridges. Omdat het ‘duur spul’-gevoel wegvalt, print je zonder zorgen wat meer dan je normaal zou doen.

Printers met grote inktreservoirs zijn door hun hogere aanschafprijs alleen geschikt als je veel print, minimaal 1500 tot 2000 pagina’s per jaar. Als je de prijs van de printer en de meegeleverde inkt omrekent naar cent per ISO-kleurenpagina, print het cartridgemodel van Brother met 7,3 cent per pagina het duurst van de drie, gevolgd door de Canon Pixma met 6 cent per ISO-pagina. Voor kleurenprints bepaalt de norm ISO/IEC 24711/24712 hoe en met welke templates de hoeveelheid prints met de inkt gemeten wordt.

Het energieverbruik ligt veel lager dan bij laserprinters gebruikelijk is, waardoor je bespaart op de stroomkosten.

Bij zwart-wit is er ISO-IEC 29101/29103. Daarbij komt de Epson Ecotank uit op 3,9 cent per ISO-zwart-wit-pagina. De Pixma G4511 met een enkele fles cyaan, magenta en geel (elk voor 7000 pagina’s) maar twee flessen zwart voor 12.0000 pagina’s haalt hier een nog lagere prijs van 3,5 cent, maar dan wel zonder aftrek van het vullen van het slangensysteem. Het model van Canon is ook te krijgen met een enkele fles zwarte inkt voor 6000 pagina’s onder de naam Pixma G4510. Als je vooral foto’s en kleurige grafieken print ben je daarmee goedkoper uit.

Afhankelijk van het aantal prints is de meegeleverde hoeveelheid inkt voldoende voor twee of drie jaar, wat ongeveer overeenkomt met de garantie vanuit de fabrikant. Brother en Epson geven drie jaar garantie, Canon twee. Als je toch door je inktvoorraad heen bent, wat bijvoorbeeld door veel foto’s kan gebeuren, is vervanging goed betaalbaar. De XL-cartridges van Brother zijn het duurst met 165 euro per set, tegenover rond de 90 euro voor een set van normaal formaat. Voor een apparaat dat cartridges gebruikt, print de J1300DW voor 3,15 cent per ISO-kleurenpagina (XL) nog steeds erg betaalbaar.

Bij de Pixma kost een set originele inkt 44 euro (0,66 cent per ISO-kleurenpagina). Het zwartaandeel ligt met 0,23 cent per pagina net onder dat van de puur zwart printende printer van Epson (0,25 cent per ISO-pagina). Ter vergelijking: tonerkosten per ISO-pagina voor een kleine zwart-wit-laserprinter ligt tussen de 3 en 6 cent. Bij kleurenprinters kost een ISO-kleuren­pagina 6 tot 10 cent (zakelijke modellen) of 12 tot 16 cent bij voor foto’s geoptimaliseerde printers voor thuisgebruik. Gebruikers die erg veel printen kunnen met een printer uit deze test aardig besparen.

Het voor het eerst vullen en bijvullen van de twee inkttankmodellen is eenvoudig. Bij de Canon Pixma klap je de klep voor de tankhouders open en haal je de rubberen stoppen uit de tanks. Daarna spuit je voorzichtig inkt in de tanks. Het is aan te raden om rubberen handschoenen aan te trekken voor als er bellen ontstaan en er wat inkt naast de tank terechtkomt.

De inkttanks van de Canon Pixma G4511 hebben alleen een rubberen dop als afsluiting. Als je ze vult moet je opletten voor luchtbellen.

De Epson Ecotank is zonder kans op geknoei te vullen. Na het openen van de afsluiter (geen rubberen stop aanwezig) zet je de fles met inkt rustig op de tank en de inkt vloeit vanzelf in de tank totdat deze vol is. Dan stopt de flow met inkt vanzelf en kun je de fles weghalen. Hier merk je duidelijk dat Epson al wat meer ervaring heeft opgebouwd bij consumentenprinters met inkttanks. Nog minder kans op geknoei en nog simpeler is het verwisselen van de cartridges bij de printer van Brother.

De tank van de Epson Ecotank ET-M2140 is zonder geknoei te vullen: je hoeft de inktfles er alleen maar op te zetten.

Om de inkthoeveelheden te controleren, iets wat je regelmatig hoort te doen, hebben de apparaten met inkttanks een venster in de behuizing zitten. De printers proberen zelf wel te berekenen hoeveel inkt er nog over is. Dat is niet tot op de milliliter nauwkeurig en werkt alleen goed als je ook volledig vult. Ook hier weer is een cartridge met een bekende hoeveelheid vulling een voordeel.

De prijzige slangsystemen, meegeleverde inkt en het wegvallen van subsidie via dure inktvullingen zorgen dat de printers in deze test duurder zijn. De uitrusting is gerust mager te noemen. De Epson Ecotank ET-M2140 heeft geen fax (dat is geen enorme ramp), feeder of netwerkverbinding. Verbinden met een pc gaat via USB. Daardoor zijn er ook geen mobiele- of cloudfuncties beschikbaar. Epson heeft het beperkt tot de basics: een groot tegen stof beschermd papiervak, een snelle duplexprintfunctie en een eenvoudige bediening.

Canon doet het wat anders met zijn Pixma G4511. Deze is gebaseerd op de goedkope Pixma TR4550 van zo’n 60 euro. Net als zijn voorbeeld kan hij faxen, heeft een feeder voor 20 pagina’s en wifi, maar print erg traag en niet automatisch tweezijdig. De behuizing is van dun plastic en de papiervoorraad staat rechtop achterop de printer zonder enige bescherming. Ook het monochrome display en de onhandige bediening is niet meer van deze tijd.

De beste uitrusting vind je terug bij de Brother MFC-J1300DW. Deze heeft een touchscreen, ethernet en wifi en een tegen stof beschermde papiercassette en feeder voor een enkele pagina. Net als de Canon heeft hij een fax, een eenvoudige (éénzijdig scannende) feeder en een usb-host-poort voor geheugensticks, plus een sd-kaartslot.

De printers met netwerk-opties van Brother en Canon printen vanaf smartphones via Apple Airprint, de Mopria-print plug-in voor Android of apps van de fabrikant. Registreren bij Google Cloud Print kan ook, op die manier print je via het web.

De faxopties zijn voldoende voor als je af en toe een fax stuurt of ontvangt. Als je wilt krijg je een verzendbevestiging met een kopie van de eerste pagina van de fax.

Een uitgebreide tabel met technische specificaties en beoordeling vind je in c’t magazine 3/2019.

Als je meerdere keren per jaar moppert over dure nieuwe cartridges en stiekem al met een schuin oog naar zeer goedkope cartridges uit China zit te kijken, raden we je aan om een multifunctional uit deze test te overwegen. De robuuste Brother MFC-J1300DW print erg betaalbaar voor een printer met cartridges, heeft een prima uitrusting, goede printkwaliteit en drie jaar garantie. Het is de enige printer in de test die een usb-poort voor sticks heeft plus een sd-kaartslot.

Met Canons Pixma G4511 print je nog goedkoper. Deze heeft de beste fotoprintkwaliteit, maar heeft wel een zeer karige uitrusting. Bij het vullen van de inkt moet je een stabiele hand hebben en voor de zekerheid een doosje rubber handschoenen in huis halen, maar gelukkig hoef je niet vaak aan het vullen te slaan. Als na lange tijd niet printen de printkoppen zijn verstopt, haal je ze makkelijk uit de printer voor een schoonmaakbeurt of vervang je ze.

Een vreemde eend in de bijt is de Epson Ecotank ET-M2140 die als enige inkttankprinter alleen zwart-wit print. Hierdoor is het een goed alternatief voor een zwart-wit-laserprinter. Met zijn cassette voor 250 pagina’s, grote uitvoerbak en face down-uitvoer voldoet hij aan de eisen voor een printer op de werkvloer.

Qua snelheid en kwaliteit van prints haalt hij dezelfde scores als een kleine zwart-wit-printer. Bij de printkosten, verbruik en uitstoot doet hij het zelfs een flink stuk beter.

Verbruikskosten inkt voor de Brother, Canon en Epson.

Als je geen 2000 pagina’s per jaar print, zijn deze printers vanwege de hoge aanschafkosten minder interessant. Maar voor wie veel print kunnen ze een goede optie zijn, ook vergeleken met laserprinters.

(Rudolf Opitz, c’t magazine)