Open Mesh wil een overkoepelend, betaalbaar en makkelijk via de cloud te besturen wifinetwerk mogelijk maken. Niet alleen voor bedrijven of zzp-ers, maar ook voor fanatieke thuisgebruikers.
Het Amerikaanse bedrijf Open Mesh (dochteronderneming van IT-dienstverlener Datto) biedt zijn wifi mesh-systeem aan onder de eigen naam. De compacte accesspoints krijgen hun energie via een netwerkkabel. Clients bieden afhankelijk van het model wifi via één band (2,4 GHz) of beide banden tegelijk (2,4 en 5 GHz) met 1 tot 3 MIMO-streams (IEEE 802.11n/11ac).
We kregen twee exemplaren van de nieuwe A42 om te testen. Het verschil met de voorganger zit hem in een modernere cpu (Qualcomm IPQ4018 in plaats van een QCA9557) en meer geheugen (256 in plaats van 128 MB). De firmware met versie 6.4.4. borduurt voort op een OpenWRT/LEDE-fork met een zeer recente Linux-kernel 4.8.17.
De clou zit hem in het (tot nu toe) gratis managementsysteem CloudTrax. Dienstverleners en admins kunnen via de browser wifinetwerken voor meerdere locaties centraal configureren en beheren. Hieronder vallen ook opties als een gastnetwerk. Zelfs het aanschaffen van vouchers via PayPal is mogelijk.
Het systeem van Open Mesh is voor nieuwelingen goed te begrijpen. Het toevoegen van AP’s gaat heel makkelijk via de smartphone- app door een QR-code te scannen. Dit trucje kennen we al van andere mesh-systemen.
CloudTrax kan maximaal vier logische draadloze netwerken aanmaken, bijvoorbeeld voor familie, gasten, collega’s en klanten. Je kunt bijvoorbeeld gasten en klanten alleen internettoegang geven. Gangbare authenticatiemethoden zijn beschikbaar, zoals WPA2-PSK met gedeeld wachtwoord of WPA2-Enterprise met individuele logins.
Prestaties en gebruik
De schaduwkant is dat het systeem vooralsnog op US-servers draait via Amazon AWS. Dit kan betekenen dat lokaal gebruik in sommige branches niet wenselijk is, bijvoorbeeld als het gaat om gevoelige gegevens. Een ander nadeel is dat de Open Mesh AP’s nutteloos worden als de clouddienst verdwijnt. Lokaal beheer is er namelijk niet.
Open Mesh werkt eigenlijk net als elk ander wifinetwerk, waarbij je accesspoints bekabeld in het netwerk opneemt. Naast de kabelinfrastructuur bouwen de AP’s onderling via wifi een Layer 2 meshnetwerk op (BAT-MAN-Adv). Bij onze testsamples via hetzelfde kanaal als waar de clients op werken. Dit zorgt voor redundantie en verhoogt de beschikbaarheid voor het geval een bekabelde link wegvalt. Je kunt accesspoints zonder bekabelde netwerkaansluiting gebruiken als repeater om gaten in de dekking op te vangen. Pc’s en andere apparaten hebben daarbij via de netwerkpoorten toegang tot de wifi (bridge-modus).
De A42 biedt slimme trucjes. De beide gigabitpoorten zijn tegelijk als dataverbinding te gebruiken. Daarbij mag je slechts via één poort een energievoorziening inpluggen. LAN1 is bedoeld voor standaard energievoorziening via IEEE 802.3af, LAN2 voor propriëtaire vormen (18-24V). Het apparaat mag volgens de fabrikant ook buiten worden gebruikt.
De wifi-performance van de A42 in combinatie met een Acer Aspire V13 notebook was prima. De backbone tussen twee A42’s over 20 meter door muren was wel opvallend trager (38-50 Mbit/s, afhankelijk van de plaatsing) dan bij andere mesh-systemen die meer dan 100 Mbit/s halen [1]. In de basis/repeater combinaties haalden we over 26 meter aan de clientkant 23 Mbit/s via de 2,4GHz-band en 66 Mbit/s via 5 GHz.
We vonden nog een verbeterpunt: de wifichip kan DFS-aan, maar ons A42- systeem gebruikte in de 5GHz-band alleen de kanalen 36 tot 48 en negeerde de dankzij DFS mogelijke opties van kanaal 52 tot 140. Dit kan leiden tot storingen met 5GHz-netwerken in de buurt. Multicast- IPTV werd niet doorgesluisd omdat Multicast- to-Unicast-conversie ontbreekt.
Open Mesh: conclusie
Open Mesh heeft de potentie om dankzij zijn gratis beheer en de in verhouding goedkope accesspoints de markt voor kleine bedrijfswifi-netwerken op te schudden. Maar om een serieuze concurrent te worden voor de oudgedienden Cisco, HPE of Lancom Systems heeft de firmware nog wat finetuning nodig. DFS en 802.11 moeten nog toegevoegd worden. En het zou fijn zijn als je de cloud-app via je eigen servers kunt gebruiken.
(Ernst Ahlers / Alieke van Sommeren, c’t magazine 4/2018)
