Apple iMac 24” 2021

Na twee MacBooks en de Mac Mini is de iMac 24″2021 de volgende Mac met de eigen M1 ARM-processor van Apple. De grotere schermdiagonaal en kleurrijke behuizing zijn ook nieuw.

De nieuwe iMac is niet langer alleen verkrijgbaar in strak maar toch wat saai zilver, maar hij is er nu ook in blauw, groen en roze en bij de varianten van de iMac met een dik­kere uitrusting heb je ook nog de keuze uit de kleuren geel, oranje en paars.

Het 4K scherm

Het frame rond het scherm is dunner dan voorheen. Het scherm geeft 4480 × 2520 pixels weer, wat neerkomt op net iets meer dan de 4K-resolutie. Dat alles bij een diagonaal van 23,5 inch met stabiele kijkhoeken en een volledige dekking van de DCI-P3 kleurruimte.

De maximale helderheid van ongeveer 500 cd/m2 wordt geleverd door een klas­sieke led-achtergrondverlichting. Oudere iMacs met Intel-cpu’s konden drie beeldschermen tegelijk aansturen, het M1-model kan er slechts twee aan ondanks twee Thunderbolt-uitgangen.

Twee Thunderbolt-aansluitingen

De twee Thunderbolt-aansluitingen zitten aan de achterkant van alle iMacs met een M1-processor. Het basismodel van de nieuwe iMac heeft slechts twee USB-C-­poorten, terwijl de modellen in het hogere segment er nog eens twee USB-C-poorten direct naast hebben zitten. Die extra poorten kunnen echter geen monitoren of Thunderbolt-­apparaten aansturen, maar spreken alleen het usb-protocol.

Snelle Thunderbolt-ssd’s halen hun maximale snelheid op M1 Macs en klassieke USB 3.x-randapparatuur werkt in het beste geval met een prima 10 Gbit/s. Handig: ­Apple verkoopt voor 26 euro extra een versie van zijn platte voeding met een geïnte­greerde gigabit-netwerkpoort. De duurdere modellen worden automatisch geleverd met die adapter.

De duurdere iMacs worden ook geleverd met een Magic Keyboard met Touch ID-sensor. Voor de modellen met 2 poorten kost het Magic Keyboard met Touch ID 50 euro extra.

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips!

Schrijf je in voor de nieuwsbrief:

Alle nieuwe iMacs zijn voorzien van de 4+4-core M1. De prestatieverschillen zitten alleen in de details: het basismodel van de iMac gebruikt, net als de MacBook Air, een M1 met zeven gpu-kernen, terwijl er acht actief zijn in duurdere modellen. Er zijn echter twee koelsystemen: basis-iMacs hebben één fan, terwijl de modellen met vier poorten twee fans hebben die koelere lucht langs de koelribben kunnen blazen.

Belasting M1

In de praktijk hebben duurdere modellen dus een iets grotere kans dat de snelheid niet teruggeschroefd wordt bij langudrige zware belasting. Dat is echter moeilijk te reproduceren, vooral omdat de M1 de snelste ARM-processor in zijn TDP-klasse is.

CPU en fluisterstil

Oudere x86-software in de Rosetta 2-emulator maakt geen gebruik van alle functie-units. Daarentegen worden soms efficiënte versnellings­eenheden gebruikt in plaats van de generieke cpu-kernen in programma’s die voor de M1 zijn geoptimaliseerd of worden ze ingezet in aanvulling daarop. De iMac blijft fluisterstil tijdens kantoor­werk en het bekijken van video’s, en zelfs de maximaal gemeten 1,4 sone van het testexemplaar was draaglijk.

Keuze uit grootte RAM en opslag

In plaats van 8 GB RAM kunnen alle modellen worden uitgerust met 16 GB (voor 230 euro extra). Maximaal 1 TB ssd-opslag is in het basismodel te stoppen, en bij de duurdere modellen is 2 TB het maximum.

Alle componenten zijn op het moederbord gesoldeerd en kunnen dus later niet worden vervangen of uitgebreid. Trouwens, het moederbord inclusief koeling zit verborgen, net als de goed klinkende luidsprekers. Zoals gebruikelijk kan de iMac op zijn standaard worden gekanteld, maar er is helaas geen hoogteverstelling of draaifunctie.

Apple zet het succesverhaal rond de krachtige en efficiënte M1-chip voort: de nieuwe iMac is een kleurrijke alles-­in-één-computer voor kantoor- en multimedia­taken. Net als bij de M1 MacBooks is een ­prima beeldscherm al inbegrepen. Als je dat niet nodig hebt, is een Mac Mini een goed­koper alternatief.

Pluspunten:

+ snel en stil + goed scherm

Minpunt:

– achteraf upgraden niet mogelijk

Deze recensie is geschreven door Florian Müssig en Alieke van Sommeren en verscheen in ct 8-9, 2021, p30