Wifi in de tuin: outdoor-accesspoints in de test voor verbeterd wifi-signaal

Met een router lukt het vaak niet om achter in de tuin nog voldoende snel te kunnen streamen. Een waterbestendig wifi-accesspoint aan de muur schroeven is een oplossing. We hebben vijf moderne outdoor-accesspoints getest. We kijken of je daarmee wel goede wifi buiten in de tuin krijgt.  

Met mooi weer jezelf op je loungeset in de tuin parkeren met een koel drankje is leuk, maar dan wil je wel een beetje vlot wifi, bijvoorbeeld voor het luisteren van podcasts of muziek of video’s streamen. Je wilt liever niet je ­complete ­databundel verbruiken en bovendien heb je dan geen directe link met je media op je NAS.

De router in huis is vaak zo geplaatst dat je daar buiten vrijwel niets aan hebt. Met wat geluk kun je met wat verschuiven of draaien van antennes nog wat extra snelheid regelen. Als dat niks uithaalt is een wifi-repeater op de vensterbank nog een optie om te overwegen. Als je een mesh-wifisysteem hebt, kan een extra mesh-node bij de tuindeur misschien nog wat uithalen. Let wel op het zendvermogen (zie verderop in dit artikel), maar verder kost het instellen weinig moeite. Je kunt wel last hebben van een warmtewerende laag in je beglazing, die kan je wifi­signaal namelijk negatief beïnvloeden.

Voor wifi buiten kun je met een outdoor access point in de hele tuin vlot internet krijgen. (Illustratie: Albert Hulm)

De optimale manier om je netwerk buiten in te richten is een wifi-accesspoint aan de buitenmuur. Dat vergt enige moeite in de vorm van een netwerkkabel trekken en het accesspoint aan de muur schroeven, maar daarna ben je wel permanent verlost van gedoe met slechte wifi buiten.

We hebben vijf moderne outdoor-accesspoints tot 120 euro getest. Ze kunnen overweg met zowel de 2,4GHz- als 5GHz-band tegelijk en bieden WiFi-4 en WiFi-5 oftewel IEEE 802.11n en 11ac. Het gaat om de Grandstream GWN7600LR, IC Intracom Intellinet AC600, Mikrotik wAP ac, TP-Link EAP225-Outdoor en de Ubiquiti AC Mesh oftewel UAP-AC-M.

We raden af om singleband-accesspoints te ge­bruiken. Moderne mobiele apparaten kunnen beide banden gebruiken en zoveel mogelijk de overvolle 2,4GHz-band (die vooral in drukkere ge­bieden propvol zit) ontwijken. Voor de beste wifi­performance is dualband eigenlijk onmisbaar.

De testapparaten zijn allemaal geschikt om aan de buitenmuur of aan een mast te monteren. Je krijgt de benodigde accessoires daarvoor netjes meegeleverd. Het Mikrotik-accesspoint kan dankzij een voet ook willekeurig ergens worden neergezet, bijvoorbeeld voor een testrun op de vensterbank. Hou bij de installatie de installatiehandleiding er goed bij. Het zou erg sneu zijn als je door verkeerde montage water in de elektronica krijgt.

De antennepoorten van de outdoor-accesspoints zijn afgedicht. Schroef de antenne handmatig zo vast dat de dikke afdichting wat meegeeft. Bij platte afdichtingen moet de kraag van de antennestekker er goed strak op zitten.

De apparaten zijn dankzij hun speciale outdoor-ontwerp goed bestand tegen onaangename Europese weersomstandigheden. Ze kunnen prima tegen een spatje water, maar een directe straal van je tuinslang of een hogedrukreiniger waarderen ze niet zo.

Monteer een access point als het even kan beschermd tegen regen en uit de directe zon, bijvoorbeeld onder een overkapping of onder een goot. Maar zorg er wel voor dat hij vrij zicht heeft op je tuin. Monteren onder de goot scheelt weer een afzonderlijke bliksemafleider. Op een mast in een open ruimte, bijvoorbeeld onder je tv-schotel, verbind je het access point via een aardingsschroef met de massa.

Een snelle netwerkpoort (Gigabit) is niet vanzelfsprekend. De Intellinet AC600 heeft alleen Fast Ethernet (100 Mbit/s), waardoor de netto doorvoersnelheid wordt beperkt tot 95 Mbit/s, zelfs al zou je 5GHz-netwerk veel meer snelheid kunnen halen. Dat wordt relevant als je internetaansluiting sneller is dan 100 Mbit/s of als je erg grote bestanden via het tuin-wifi wilt oversturen naar je pc, server of je NAS.

De outdoor-accesspoints hebben geen stopcontact in de buurt nodig, aangezien ze werken via Power-over-Ethernet (PoE). Daarbij zorgt een injector (in je router of switch, of soms meegeleverd met het accesspoint) ervoor dat er naast je data een ongevaarlijke laagspanning mee wordt gestuurd over de netwerkkabel. Dat maakt het installeren weer een stuk makkelijker omdat er geen ‘gevaarlijke’ 230V-spanning naar buiten gaat. Een stopcontact in de tuin is dan dus niet nodig.

Bij PoE zijn er meerdere ‘eigen’ oplossingen met 12 of 24 volt die afwijken van de IEEE 802.3af/at/bt-standaard met 36 tot 57 volt. Als je bij een access­point een injector krijgt, sluit je die aan.

Een aantal apparaten hebben dan wel hun eigen PoE-systeem, maar kunnen ook overweg met de fantoomvoeding 802.af (spanning op de eerste twee aderparen, 802.3af/A). De standaard laat de voedende kant de methode kiezen, en daarom moet het accesspoint ook met Spare-Pair-voeding overweg kunnen (spanning op de reserveparen bij Fast Ethernet, 802.af/B). Daar vallen TP-Link en ­Ubiquity bij buiten de boot, die apparaten voldoen niet aan die norm. Als je PoE-injector of switch niet in te stellen is op 802.af/A moet je niet proberen die access­points te voeden, want dat zou neerkomen op schade (defect).

PoE is gedefinieerd als een uitbreiding van de ethernet-standaard voor het gebruik via een gestructureerde netwerkkabel. Er moeten bepaalde aderdiktes worden gebruikt: AWG (American Wire Gauge) 24 tot 22, ongeveer 0,23 tot 0,36 mm2). In en om huis wordt nog wel eens een plattere kabel ge­bruikt, omdat die makkelijker weg te werken is. Deze hebben dunnere aders, over het algemeen AWG 28 (ongeveer 0,09 mm2). Die hebben meer last van verlies. We hadden bij het gebruik van platte patchkabels op 15 en 30 meter echter nergens last van.

In onderstaande tabel vind je meer testresultaten en technische gegevens van de geteste accesspoints. Klik op de tabel om de volledige versie (als pdf) te bekijken.

Voor wifi-apparaten gelden regels over het zendvermogen en bepaalde kanalen mogen niet worden gebruikt. Bij wifi-clients als smartphones, tablets en notebooks mag je er vanuit gaan dat een fabrikant weet wat hij aan het doen is. Bij het gebruik van de 5GHz-band bevat moderne netwerkapparatuur de techniek DFS. Die zorgt bij banden waarop storing kan optreden als ze worden gebruikt door o.a. weerradarsystemen, dat je netwerkapparaat automatisch van kanaal verspringt om storing te voorkomen.

Optioneel kun je ook nog Transmit Power Control (TPC) inzetten. Wifi-accesspoints met TPC schroeven bij een goede verbinding richting een client het zendvermogen terug, zonder dat de snelheid daaronder te lijden heeft. Daardoor neemt ook de ‘storingsradius’ af waardoor wifinetwerken in de buurt beter kanalen kunnen delen. Zonder TPC mag je in het outdoor-kanalenblok maar maximaal 500 mW zendvermogen (EIRP, 27 dBm) gebruiken in plaats van 1000 mW EIRP. Zonder zowel TPC als DFS mag dit niet meer zijn dan 100 mW. Ter vergelijking: voor indoor gebruik mag je op de 2,4GHz-band maar 100mW EIRP gebruiken, voor de 5GHz-band 200 mW.

Volgens de specificaties van alle geteste outdoor-accesspoints zitten ze daar allemaal onder, maar vanwege het beter benutten van het spectrum is het activeren van TPC wel degelijk nuttig.

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste reviews?
Schrijf je dan even in voor de nieuwsbrief.

Zodra je door de wizard loopt om een outdoor-accesspoint in te stellen, zou je verwachten dat er wordt gevraagd in welke regio het accesspoint wordt ingezet. En dat niet alleen, maar ook of het accesspoint in outdoor-modus moet draaien. Dat kregen wij bij geen enkele wizard voor­geschoteld. Let dus zelf goed op de juiste instellingen en activeer eventueel DFS en TPC handmatig als dat nog niet staat ingeschakeld. De belangrijkste instellingen bespreken we (soms iets uitvoeriger) in de afzonderlijke productbesprekingen in de kaders.

Configuratie kan soms via apps. Met de Unify-app zijn accesspoints van Ubiquiti als standalone apparaat in te richten. Maar als je dieper de configuratie in wilt duiken, is het gebruik van de controller-software aan te raden

Nadat je de configuratie hebt doorlopen, kun je via een tool als Acrylic ­Wi-Fi Home (zie ook de vorige c’t op pagina 30) makkelijk zien hoe je accesspoint zich staande houdt tussen de rest van de wifi­netwerken in de buurt. Het niet inschakelen van DFS kan een dure hobby worden: in België is het BIPT (Belgisch Instituut voor Postdiensten en Telecommunicatie) in het verleden nog wel eens met peilwagens in de weer geweest om slecht ingestelde 5GHz-wifiapparatuur op te sporen. Die zorgde voor gaten in de weerradar-beelden.

De meerderheid van de geteste access­points is niet alleen voor wifi buiten in de tuin geschikt maar ook goed afgestemd op zakelijk gebruik. Afgezien van de Intellinet AC600 bieden de accesspoints multi-SSID en is het verkeer in logisch gescheiden VLAN’s door te sturen. Dat is een handige optie als je afzonderlijke netwerken voor je klanten en medewerkers wilt inregelen. Een andere bekende zakelijke optie bij wifi is authenticatie via Radius (IEEE 802.1x).

Bij het inzetten van wifi binnen bedrijven heb je zelden genoeg aan slechts een enkel accesspoint. Bij vier van de geteste apparaten zijn meerdere accesspoints via een centrale wifi-controller aan te sturen. Grandstream heeft de controller-software in zijn accesspoint geïntegreerd, de anderen gebruiken een externe server.

Anders dan bij indoor-accesspoints hebben de outdoor-varianten het wat makkelijker. Er zijn geen dikke (gewapend) betonnen muren waar het signaal doorheen moet zien te dringen, enkel hier en daar een struik of heg. Die dempen het signaal misschien een klein beetje.

We hebben de accesspoints ons testparcours in de kelder laten afwerken. Hierdoor hebben we een goed beeld of er qua doorvoersnelheid opvallende verschillen zijn. Afgezien van de Mikrotik wAP lagen de accesspoints binnen de te verwachten scorerange. Ook bij een flinke afstand (20 meter door stenen muren) is een relatief snelle internetverbinding niet snel afgeknepen. In je tuin in de open lucht zonder ‘storende objecten’ moet dat tot twee keer zover haalbaar zijn, in theorie. De wAP had een zwakke performance op de 5GHz-band, maar haalde toch nog tot 53 Mbit/s.

Bij het energieverbruik en de daarbij horende energiekosten voor de apparaten, lagen de outdoor-accesspoints erg dicht bij elkaar. Ze hebben ongeveer half zo veel energie nodig als een wifi­router. Als je ze het hele jaar door gebruikt kost je dit iets meer dan 5 tot 9 euro per jaar. Maar je kunt dit nog verder beperken door zodra het geen ‘buitenzit’-weer meer is het accesspoint van het energienet los te koppelen (bij de PoE-netwerkkabel). Scheelt weer een beetje.

De Intellinet AC600 is een erg zuinige keus vergeleken met de rest (zie de tabel). Als het je om een energiezuinig accesspoint gaat is dat de duidelijke winnaar.

Als je snel internet buiten in je tuin wilt door een accesspoint voor buiten aan de buitenmuur te hangen, is de AC Mesh van Ubiquiti een logische keuze als je al meer Unify-apparatuur hebt draaien. Hij is ook via een smartphone-app in te stellen en op die manier prima los te gebruiken, maar het configureren via software op je Windows-pc of Mac werkt toch een stuk prettiger en biedt meer uitgebreide opties.

Als je kijkt naar de functies is de Mikrotik wAP een aantrekkelijke optie. Dit is wel een erg complex maar daardoor ook flexibel apparaat. De 5GHz-performance is wat zwak, maar als je geen extreem snel internet hebt is dat geen onoverkomelijk probleem. Voor de rest zijn de Grandstream GWN7600LR en de TP-Link EAP225-Outdoor een prima keus. Als je gewoon snel wifi zonder toeters en bellen wilt voor in je tuin, is de TP-Link een prima optie.

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips!
Schrijf je in voor de nieuwsbrief: