(Bron: GIGABYTE)
We beschikken momenteel over een ongelooflijke hoeveelheid rekenkracht – niet zozeer door de apparaten die we in huis hebben, maar door de servers waarmee we verbonden zijn. Zij verwerken continu al onze ontelbare verzoeken, of het nu gaat om het versturen van een e-mail, het spelen van een game of het vinden van een restaurant. Dankzij servers kunnen wij in dit verbonden tijdperk continu over digitale informatie beschikken. Maar wat is een server eigenlijk? In deze techguide van GIGABYTE Technology, fabrikant van high-performance servers, leggen we kort uit wat een server is, bekijken we de geschiedenis van de server en lichten we enkele verschillende serverconcepten toe.
Wat is een server?
In de kern is een server een computer – geen personal computer zoals we die thuis of op kantoor hebben, maar een gespecialiseerd stuk apparatuur, ontworpen om specifieke functies en diensten te leveren aan andere computers. En laat het Engelse woord ‘to serve’ nu ook ‘leveren’ of ‘dienen’ betekenen. Vandaar de naam: server.
Servers worden gebruikt omdat geen enkele computer elke rol en elke functie kan vervullen. Door specifieke taken toe te wijzen aan gespecialiseerde servers in een netwerk kan een groot aantal gebruikers op een betrouwbare, duurzame en kosteneffectieve manier toegang krijgen tot een groot aantal diensten. Het proces waarbij een gebruiker via zijn eigen apparaat (dat een ‘client’ wordt genoemd) een verzoek naar een server stuurt, wordt het request-response- of request-reply-model genoemd; het is de basis van de moderne client-server IT-architectuur. Dit is het principe van wat er gebeurt, telkens wanneer je een online artikel leest, sociale media checkt, een film streamt of eten bestelt.
In het standaard request-response model, dat de basis vormt van de moderne client-server architectuur, initieert een client-apparaat de communicatie door een verzoek in te dienen op het netwerk. Een server pikt dit verzoek op en geeft het passende antwoord, waarmee de dialoog wordt voltooid. (Bron: GIGABYTE)
Diversiteit
Aangezien de door servers geleverde bronnen en diensten steeds gespecialiseerder worden, zijn de beschikbare soorten servers ook steeds diverser geworden. Zo kan een cloudcomputingserver worden voorzien van krachtige cpu’s en gpu’s om high performance computing (HPC) en heterogene computerdiensten te leveren; een mediaserver kan een enorme bibliotheek aan audio- en video-inhoud opslaan en deze streamen naar tal van gebruikers; een gameserver kan multiplayer videospellen hosten voor duizenden spelers.
Een andere vooruitgang in servertechnologie is het gebruik van software in plaats van hardware om als server te fungeren. Dit wordt een ‘virtuele server’ of ‘virtuele machine’ genoemd. Het is een belangrijk onderdeel van de softwaregedefinieerde IT-infrastructuur die bekend staat als een Hyper-Converged Infrastructure (HCI). Het voordeel van virtualisatie is dat meerdere servers op één computer kunnen worden gehost, wat leidt tot een betere kostenefficiëntie. Een stuk software, hypervisor genaamd, wordt gebruikt om virtuele servers te beheren die op dezelfde machine draaien, terwijl een virtuele switch wordt gebruikt om de communicatie tussen virtuele servers te vergemakkelijken.
Servers door de jaren heen
Het ontwerp van servers heeft door de decennia heen een interessante ontwikkeling doorlopen, waarbij de aanpak een kwestie is van ‘terug bij af’. Dat wil zeggen dat we ons momenteel in een fase bevinden waarbij er weer een centralisering van resources plaatsvindt, net als in het begin. Maar zo is het niet altijd geweest. Verschillende soorten servers zijn in de loop van de tijd verschenen en weer verdwenen, voornamelijk als gevolg van de technologie die op dat moment beschikbaar was.
In de jaren zestig, in de begindagen van de moderne IT-architectuur, was de mainframecomputer het belangrijkste ‘server’-product: logge, zware computers ter grootte van enorme koelkasten. De client-apparaten die werden gebruikt om verbinding te maken met mainframes werden ‘domme terminals’ genoemd; computers met zo’n beperkte verwerkingskracht en mogelijkheden, dat zij niet veel meer waren dan een monitor met een muis en een toetsenbord. Al het rekenwerk werd op het mainframe gedaan.
De wet van Moore
Dit begon te veranderen toen de fabricagemethoden verbeterden en de Wet van Moore de vuistregel werd. Plotseling was het mogelijk om meer rekenkracht op kleinere chips te zetten tegen een lagere prijs. In de servergeschiedenis was dit de fase van de massadistributie, toen in principe elke high-end personal computer als server kon fungeren. Mainframes bestonden nog steeds – ze bestaan ook nu nog – maar er hingen geen domme terminals meer aan. Als je een computer bezat, beschikte je over voldoende rekenkracht om zowat elke taak die je hem toewierp aan te kunnen.
Mainframes herbergden vroeger alle rekenkracht, totdat de technologische vooruitgang het mogelijk maakte dat normale computers onafhankelijk konden werken. Inmiddels zorgen technologische ontwikkelingen ervoor dat computerresources weer gecentraliseerd worden. Het verschil is dat zij de vorm hebben aangenomen van gespecialiseerde servers, die zijn ontworpen om resources of diensten te leveren aan draadloos verbonden client-apparaten. (Bron: GIGABYTE)
Het massadistributiemodel was niet zonder gebreken, natuurlijk. Het onderhoud van elke individuele computer was hoog, en veel rekenkracht werd verspild aan onderbenutte client-apparaten. Maar omdat processors zo goedkoop en krachtig waren, ging deze trend nog lange tijd door. Je zult het wel al eerder gehoord hebben, maar het blijft verwonderlijk: de rekenkracht van je smartphone is stukken hoger dan de NASA-computers die astronauten op de maan hielpen landen. De mobiele apparaten die we voornamelijk voor selfies gebruiken, hadden nog niet zo lang geleden als servers kunnen worden gebruikt.
Een aantal veranderingen heeft de computermiddelen teruggebracht naar een gecentraliseerde locatie. Enerzijds zal de vooruitgang in productiemethoden oneindig doorgaan. Er zijn al tekenen dat de Wet van Moore binnenkort niet meer opgaat. Dit betekent dat de gewenste computertaken uiteindelijk de rekenkracht van de client-apparaten zullen overtreffen. Anderzijds maken verbeteringen in de informatie- en communicatietechnologie, zoals de komst van 5G-communicatie, het voor clients mogelijk om naadloos verbinding te maken met krachtige servers. En ten slotte betekent de standaardisatie van serverontwerpen dat machines van verschillende bedrijven samen kunnen worden ondergebracht in een zogenaamd colocatiecentrum, zoals een massaal datacenter, om de kosten verder te drukken en de veiligheid te verbeteren. Het is dan ook logisch dat servers terugkeren naar één centrale locatie – waarmee we terug zijn bij waar we begonnen.
Standaarden
Bij de eerder genoemde standaardisatie van serverontwerpen is er momenteel sprake van twee gangbare benaderingen. De eerste is de in een rek gemonteerde server, ontworpen om in serverracks te passen – zogenaamde ‘rack units’ (afgekort als ‘RU’ of ‘U’). Servers worden meestal geleverd in afmetingen variërend van 1U tot 5U.
De tweede benadering is het concept van het consolideren van alle rekenbronnen nog een stap verder te nemen en servers terug te brengen tot hun minimale componenten. Zulke servers staan algemeen bekend als blade-servers: dunne, verticale frames waarbij de perifere onderdelen, zoals voeding en koeling, losstaan om de fysieke voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Een centrale koelinstallatie kan dan alle servers voldoende koel houden.
GIGABYTE rack-mounted servers
GIGABYTE’s kracht zijn gespecialiseerde rack-mounted servers die het summum van servertechnologie vertegenwoordigen. Ze zijn met name populair voor drie belangrijke kenmerken, de ‘3 S’en van serveroplossingen’ kunnen noemen.
Specialisatie – van de selectie van afzonderlijke componenten tot de samenstelling van de genoemde componenten in het chassis, GIGABYTE-servers zijn vanaf het begin ontworpen om topprestaties te leveren in wat ze doen. Er is een breed scala aan beschikbare producten die geschikt zijn voor verschillende taken, waaronder de H-serie voor high-density computing, de G-serie voor GPU-gerelateerde computing, de S-serie voor opslag, de E-serie voor edge-computing en de R-serie voor algemeen gebruik.
Schaalbaarheid – naarmate het aantal verzoeken van klanten toeneemt en hun complexiteit toeneemt, moeten servers gelijke tred houden in termen van capaciteit en mogelijkheden – dat is wat schaalbaarheid inhoudt. GIGABYTE-servers zijn voorzien van de flexibiliteit om naar behoefte op- of afgeschaald te worden.
Standaardisatie – hoewel GIGABYTE-servers qua specialisatie en schaalbaarheid boven de concurrentie uitsteken, worden ze nog steeds gebouwd volgens de standaardafmetingen van rekeenheden. Dit is om ervoor te zorgen dat klanten onze producten met gemak in hun serverruimtes of datacenters kunnen installeren. GIGABYTE-servers variëren in grootte van 1U tot 5U, waarbij de meest voorkomende vormfactoren 1U, 2U of 4U zijn.
GIGABYTE-servers kunnen bogen op deze kenmerken dankzij de jaren van onderzoek en ontwikkeling die in de eigen serverontwerpen zijn gestoken. Door componenten van de hoogste kwaliteit te selecteren en aanpassingen te maken op basis van onze diepgaande knowhow en vergaarde inzichten in levensechte gebruikersscenario’s, is GIGABYTE in staat toonaangevende serveroplossingen te bieden voor klanten die werkzaam zijn in verschillende industrieën.
Lees de uitgebreide techguide van GIGABYTE voor meer informatie over dit onderwerp .
