Adobe heeft twee knoppen bij de Verbeteren-optie van de Photoshop-importdialoog Camera Raw 14, die met behulp van kunstmatige intelligentie meer uit de geopende foto moeten halen dan voorheen. Een daarvan heet Raw-details, de andere is Superresolutie. Je verhoogt er de beeldresolutie mee – de Engelse naam is ontleend aan het tv-cliché dat we in het begin noemden.
Net als Pixelmator gebruikt Adobe een convolutioneel neuraal netwerk dat, volgens de fabrikant, getraind is met miljoenen foto’s. Onder de raw-bestanden bevonden zich zowel die met het gebruikelijke Bayer-filter als die met Fujifilms meer exotische X-Trans-sensors. De trainingsset bestond uit paren van foto’s met een lage en een hogere resolutie, waarbij de nadruk lag op voorbeelden met een hoge mate aan detail, aangezien na het schalen vooral in die beeldgebieden artefacten optreden.
Het Superresolutie-algoritme bouwt voort op zijn voorganger Raw-details, die eveneens gebruik maakt van een CNN ter ondersteuning van de zogenaamde demosaicing. Camerasensors kunnen alleen lichtwaarden registreren, dus zien zij de wereld in grijstinten door een mozaïek van rode, groene en blauwe filters. Een raw-ontwikkelaar zet die om in pixels met RGB-waarden. Raw-details maakt gebruik van de resultaten van een grote trainingsset om tijdens de demosaicing zoveel mogelijk eruit details te halen. Daardoor is het ook beperkt tot het bewerken van raw-bestanden. De knop Superresolutie kan naast raw-formaten ook JPEG-, PNG- en TIFF-bestanden verwerken – maar zonder detailbooster.
Net als bij Pixelmator kunnen gebruikers daar geen invloed op uitoefenen: de Superresolutie-knop verdubbelt de lengte van de randen – minder dan bij de web-apps. De 8 megapixels worden er 32. De totale randlengte is beperkt tot 65.000 pixels. Het resultaat is een bestand in het opensource digitale negatiefformaat DNG, dat kan worden bewerkt met een raw-ontwikkelaar.
Sommige Adobe-AI met de bijnaam Sensei is afhankelijk van externe servers. Die maakt op zijn beurt gebruik van lokale API’s, namelijk Apples Core ML en Microsofts Windows ML. Om de pixelmachine te laten werken, moet het programma dus minstens macOS 10.13 of Windows 10 (1809) draaien. Een krachtige gpu is ook een voordeel. Voor de beste prestaties raadt Adobe een computer aan met Apples M1-chips onder macOS en onder Windows een grafische kaart met Nvididas Tensor Core-technologie uit de RTX-serie.
Photoshop en Lightroom verhogen de resolutie in verhouding minder. Blijkbaar heeft Adobe ingezien dat te grote stappen tot grillige misinterpretaties leiden, zoals te zien is bij de scheepstuigage en de gelaatstrekken in het portret. De Adobe-toepassingen schalen in verstandige stappen met slimme zelfbeheersing. Het resultaat is overtuigend zonder wonderen te verrichten.