Door zijn hoge kloksnelheid presteert de Core i9-9900K bij alle benchmarks beter dan zijn directe concurrent Ryzen 7 2700X.
Bij hetzelfde aantal cores en threads rekent de processor van Intel, afhankelijk van de toepassing 9 tot 15 procent sneller. Dat komt redelijk overeen met het verschil in kloksnelheid dat de turbo oplevert.
De instellingen voor turbo boost 2.0 heeft Intel bij de Core i9-9900K vanuit benchmark-perspectief slim uitgekiend: tot nu toe mochten desktop-cpu’s uit de Core i-serie met turbo boost 2.0 hun TDP maximaal 8 seconden lang overschrijden met 20 tot 25 procent (Power Limit 1, PL1 Tau).
De Core i9-9900K mag dat flink langer doen. Pas na 28 seconden volledige belasting moet hij weer terug naar zijn TDP van 95 watt (Power Limit 1) en zijn turbokloksnelheid en kernspanning reduceren.
Het aanbod aan Z390-moederborden varieert van allrounders van 130 euro tot high-end boards met alles erop en eraan, zoals de Asus ROG Maximum XI
Hero (WI-FI) van meer dan 300 euro.
In die 28 seconden mag de processor een aanzienlijke 210 watt verbruiken (Power Limit 2, PL2). In de praktijk verbruikte de cpu met zeer geoptimaliseerde AVX2-code tijdens PL1 Tau maximaal 148 watt, wat neerkomt op 50 procent bovenop de TDP.
Die 28 seconden is waarschijnlijk geen toeval, want dat is precies even lang als de Core i9-9900K erover doet om de multithreadtest van Cinebench te doorlopen. Deze renderingbenchmark schaalt bijzonder goed met het aantal cores en de kloksnelheden, en heeft zich niet alleen bij c’t, maar overal bij hardwaretesters doorgezet als referentiebenchmark.
Door de ruime PL1 Tau-duur rekent de cpu steeds met een maximale turbo van 4,7 GHz op alle cores. Daardoor laat hij met een score van 2000 alle andere octacores ver achter zich.