De beste snelle USB-sticks van 128 GB – getest

We hebben gekeken naar de beste snelle usb-sticks van 128 gb en deze getest. Usb-sticks van 128 GB passen makkelijk in een jas- of broekzak en zijn altijd handig om bestanden van A naar B te kunnen meenemen. Maar als je de computer een beetje snel wilt laten schrijven en lezen, moet je bij het kiezen van zo’n stick wel even opletten.

Externe ssd’s halen tegenwoordig data­snelheden tot 2 GB/s. Als je kunt leven met lagere snelheden en maar zelden een mobiel opslagmedium nodig hebt, kun je er al een krijgen voor een fractie van de prijs van een snelle ssd. De tien usb-sticks van elk 128GB in deze test kosten tussen de 15 en 30 euro. Het loont eigenlijk nauwelijks om een goedkoper model aan te schaffen.

Er zijn op dit moment heel veel goedkopere sticks te koop, maar die hebben één belangrijk nadeel: ze zijn erg traag, vooral bij het schrijven. Voor deze test hebben we alleen usb-sticks uitgekozen die volgens hun specificaties met ten minste 60 MB/s kunnen worden beschreven. Of die belofte van de fabrikant in de praktijk ook wordt na­gekomen, is een heel andere vraag.

Aan het eind van dit artikel staan de korte reviews per product

Samsung levert een adapter bij de Duo Plus en tovert die zo om tot een stick met twee aansluitingen. We hebben eerder dit jaar een test gedaan van usb-sticks die echt twee aansluitingen hebben.

De sticks nemen nauwelijks ruimte in je zak in. De langste is iets meer dan zes centimeter lang, de zwaarste weegt slechts 12 gram – en die ziet er met zijn metalen behuizing vrij luxe uit. De kleinste steekt slechts enkele millimeters uit de usb-poort. Onopvallende hulpjes, totdat je er wat bestanden naartoe kopieert.

Usb-sticks zijn massaproducten, bijna geen enkele fabrikant publiceert vandaag de dag nog relevante specificaties voor de verschillende modellen. Het is bijvoorbeeld niet eens duidelijk welk type flashgeheugen de fabrikanten gebruiken. Je mag aannemen dat het in alle gevallen om TLC-geheugen (Triple Level Cell met 3 bits per cel) met een 3D-opbouw gaat. Verwijzingen daarnaar zijn slechts zelden te vinden, bijvoorbeeld bij Transcend of zeer indirect bij Delock. Die fabrikant belooft een maximum van 3000 schrijfcycli, een typische waarde voor een enkele TLC-flash­geheugencel.

Fabrikanten vaak onbekend

Ook de fabrikant van de ingebouwde geheugenchips is in de meeste gevallen onbekend. Alleen in het geval van de usb-sticks van Samsung en Kingston kan het mysterie vrij makkelijk worden opgelost: Samsung zal namelijk geheugen van eigen fabricaat gebruiken, en bij Kingston zal het geheugen van Kioxia zijn – Kingston heeft namelijk een belang in Kioxia.

Wat voor controller gebruikt wordt blijft ook onbekend. De aansluiting is in elk geval in alle gevallen hetzelfde: alle fabrikanten noemen USB 3.1 of, zoals het nu officieel heet, USB 3.2 Gen 1. Dat wil zeggen dat de (bruto) usb-snelheid 5 Gbit/s bedraagt. Een snelheid van meer dan 450 MB/s is dus niet te verwachten, zelfs niet bij het lezen.

SLC-cache

Volgens onze metingen heeft alleen de JetFlash 920 een SLC-cache om de schrijftoegang te versnellen. Hij begint heel snel en accepteert de eerste 6 GB met meer dan 250 MB/s. De stick schrijft de volgende 24 GB echter slechts met iets meer dan 20 MB/s weg. De controller moet gedurende die tijd waarschijnlijk eerst de gegevens van de SLC-cache naar de aanzienlijk langzamere TLC-cellen verplaatsen. Voor de volgende 40 GB neemt de snelheid weer toe tot ongeveer 75 MB/s – dat zou overeen moeten komen met de werkelijke snelheid van het flashgeheugen. Tegen het eind zakt de snelheid weer, dan moet de controller de zaak afremmen om oververhitting te voorkomen.

Afremmen tegen oververhitting

Dat afremmen (throttling) komt ook voor bij andere sticks, maar op een andere manier. De schrijfsnelheid van de Super­sonic Rage Elite schommelt bijvoorbeeld tussen de 10 en 180 MB per seconde, ­gemiddeld haalt de stick een schrijfsnelheid van 60 MB/s. De controller remt de gegevensoverdracht waarschijnlijk af om oververhitting te voorkomen.

We konden een soortgelijk gedrag vaststellen bij de Superspeed USB Stick en de Jumpdrive S80. Bij langlopende benchmarks, en nog meer in de praktijk, ligt de schrijfsnelheid ergens in het midden. Dat wisselvallige schrijfgedrag is waarschijnlijk slechts zelden hinderlijk bij het dagelijks gebruik.

De kortste usb-stick in deze test is slechts 22 millimeter lang, de langste 62. Een usb-stick met een groter oppervlak kan de warmte die tijdens het gebruik ontstaat sneller afvoeren naar de omgeving en zo overmatige verhitting van de interne componenten tegengaan. Kleine sticks kunnen ook snel zijn, alleen niet zo lang.

Afgeschermde stekker

Of de stekker van een usb-stick per se afgeschermd moet worden, is een kwestie van smaak. Sommige fabrikanten leveren een dopje mee, andere niet. Onze ­ervaring is dat dergelijke dopjes na korte tijd toch kwijt raken, zodat een stick zonder dop ook acceptabel is. De Jump­drive S80 en Super­sonic Rage Elite beschermen de stekker via het schuifontwerp in een huls.

Activiteits-led

Belangrijker voor sommige gebruikers is dat ze de werking van de usb-stick – met name het schrijven naar de stick – kunnen zien aan een lichtgevende diode. Dat dient vooral als preventie tegen het voortijdig verwijderen uit een usb-poort. Als een pc nog niet klaar is met schrijven, kunnen er gegevens verloren gaan. Het helpt echter ook om een stick altijd af te melden via de Taakbalk van Windows voordat je hem loskoppelt. Een activiteits-led is alleen aanwezig op de Supersonic Rage Elite en JetFlash 920.

Blijf op de hoogte van de nieuwste informatie en tips! Schrijf je in voor de nieuwsbrief:

Of een stick nu 0,2 of 0,5 watt verbruikt, is bij een desktop-pc nauwelijks merkbaar. Als je de stick echter gebruikt als geheugen­uitbreiding voor een mager uitgeruste laptop, kan het energieverbruik wel een rol spelen.

Aangezien de meest zuinige laptops in de praktijk in rust genoegen nemen met iets meer dan 2 watt, vermindert een permanent aangesloten usb-stick hun accuduur al met 10 procent als die 0,2 watt verbruikt.

Korter uitstekende USB-stick

Langere en grotere usb-sticks zijn onpraktisch voor laptops: op een gegeven moment stoot je ergens tegenaan en verbuig je de stick of beschadig je zelfs de usb-aansluiting. Kleine sticks zijn daar beter voor  geschikt. Uit deze test zijn de Superspeed USB Stick en de Fit Plus het meest geschikt. In ruststand hebben ze echter respectievelijk 0,5 en 0,4 watt nodig. Daarmee zitten ze aan de bovenkant in deze test. De zuinigste apparaten hebben slechts 0,2 watt nodig.

Energieverbruik

Tijdens gebruik ligt het energieverbruik van de usb-sticks tussen 0,6 en 1,1 watt. Die waarden zullen weinig effect hebben op de accuduur van een laptop want de meeste tijd bevinden de sticks zich op stand-by.

Bij eerdere tests kon het soms gebeuren dat een aangesloten usb-stick verhinderde dat Windows opstartte – zelfs al werd de usb-stick daarbij niet eens gezien als een opstartstation. Dat gebeurde niet met de sticks in deze test, dus die kunnen allemaal op een computer aangesloten blijven.

Een usb-stick zal in de meeste gevallen gebruikt worden voor gegevensopslag en maar zelden voor het opstarten van een besturingssysteem. Onze aandacht in deze test gaat daarom meer uit naar de snelheden bij sequentiële toegang, wat overeenkomt met bijvoorbeeld het kopiëren van muziek- of videobestanden naar de stick.

Test uitgevoerd op ex-FAT

De sticks waren in FAT32 of exFAT geformatteerd. Welk bestandssysteem je gebruikt is een kwestie van persoonlijke voorkeur. Je moet je daarbij wel bewust zijn van de beperkingen. We hebben exFAT gebruikt voor de test omdat een van onze testprogramma’s een bestand van 8 GB creëert op de gegevens­drager.

De fabrikanten beloven dat alle sticks 60 MB/s kunnen halen bij het schrijven. We hebben gemeten met verschillende benchmarkprogramma’s, maar ook een reeks praktische tests uitgevoerd.

Benchmarkprogramma

De benchmarkprogramma’s omvatten het Windows-testprogramma WinSat, IOmeter en onze eigen testprogramma’s H2benchw en H2testw. Met H2benchw bepalen we of de fabrikanten een SLC-cache gebruiken voor schrijfversnelling, en met H2testw ­simuleren we het volledige volschrijven van de stick met veel grote bestanden.

De controllers van de usb-sticks zijn geoptimaliseerd voor verschillende toegangspatronen. Dat is goed te zien bij metingen met verschillende blokgroottes. Aangezien je daar in de praktijk geen invloed op hebt, kunnen de resultaten van de synthetische benchmarks slechts een indicatie zijn van de werkelijke prestaties.

Praktijkwaarden bij kopiëren bestanden

De praktijk­waarden bij het kopiëren van verschillende bestanden zijn beter geschikt voor het kiezen van de beste stick voor je eigen behoeften. Bij de benchmarks halen alle sticks de beloofde schrijfsnelheid van 60 MB/s – maar net niet in alle gevallen.

Bij de praktijkbenchmarks kopiëren we een aantal video-, mp3- en tekstbestanden naar de stick en terug naar een snelle PCIe-ssd. Vooral bij kleine tekstbestanden is het resultaat ontluisterend: sommige sticks halen slechts een paar honderd kilo­byte per seconde. Een back-up van een omvangrijk programmeerproject duurt dan minuten in plaats van slechts enkele seconden.

bekijk product

Plus-/minpunten

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

bekijk product

Plus-/minpunten

Voor het incidenteel back-uppen van een paar bestanden zijn alle usb-sticks geschikt, maar bij sommige moet je gewoon wat langer wachten. Als je echter vaak bestanden transporteert, kun je beter een usb-stick kiezen die een hoge schrijfsnelheid voor langere tijd kan volhouden. De JetFlash 920 is de snelste in deze test, ­gevolgd door de Samsung-sticks en de Super­sonic Rage Elite. De AK58 is ook nog aardig snel, maar houdt die snelheid niet lang vol.

Als je een laptop hebt, moet je je afvragen of een usb-stick de accuduur mag verminderen. De kleinste usb-sticks zijn voor laptops qua praktisch gebruik het meest geschikt. De Fit Plus is niet alleen sneller, maar ook goedkoper dan de Supers­peed USB Stick. Deze verbruikt wel veel stroom. Al met al neem je geen groot financieel risico wanneer je een usb-stick koopt, maar met de juiste keuze bespaar je jezelf de ergernis van trage kopieerprocessen.

(Dit artikel is verschenen in c’t 6/2021, p.106, met medewerking van Lutz Labs en Marco den Teuling)