Warner zoekt naar een manier om oude films veilig te archiveren. Microsoft biedt wellicht de oplossing in de vorm van een glasplaatje dat met een laser beschreven wordt.
Microsoft is erin geslaagd om de complete filmklassieker Superman uit 1978 op een nieuw en langdurig houdbaar opslagmedium op te slaan. In het kader van het project Silica is het gelukt om de film op een glasplaatje ter grootte van een bierviltje op te slaan en uit te lezen, deelt Microsoft mee via een blog-entry. Voor het project hebben de onderzoekers gebruikgemaakt van de nieuwste ontwikkelingen in de ultrasnelle laseroptica en kunstmatige intelligentie om de gegevens op het kwartsglas te schrijven.
Voor een ‘proof of concept’-test in het kader van project Silica is het Microsoft en Warner Bros. gelukt om de filmklassieker Superman uit 1978 op te slaan en uit te lezen van een glasplaatje ter grootte van een bierviltje. Op het plaatje zijn 75,6 GB aan gegevens opgeslagen samen met redundantiecodes. (Foto: Jonathan Banks voor Microsoft)
In tegenstelling tot gebruikelijke opslagmedia is de kwartsglasplaat bestand tegen magnetische velden, hoge temperaturen, waterschade door bijvoorbeeld overstromingen, en andere natuurrampen. De methode zou met name praktisch zijn voor gegevens uit historische archieven of cultuurschatten, aldus Microsoftmanager Jennifer Langston in de blog-post.
Bij deze methode worden de gegevens met een laser in een minuscuul raster op verschillende diepten in de glasplaat geëtst. De data kunnen via speciale algoritmen weer worden uitgelezen. Daar worden beelden en patronen bij gedecodeerd die verschijnen wanneer gepolariseerd licht door het glas schijnt.
De opslag van de gehele Superman-film met glas als medium was een belangrijke mijlpaal, zegt Microsoft manager Mark Russinovich. Daarmee is in ieder geval aangetoond dat het überhaupt kan. De volgende stap is om het procedé te verfijnen en nog verdere experimenten uit te voeren.
Project Silica: gegevens opslaan in glas:
Filmstudio Warner Bros. is al jaren op zoek naar een methode om zijn waardevolle filmbestand te archiveren op een manier waarop het honderden jaren houdbaar is en niet continu moet worden bijgewerkt.
