AMD en Intel geven in hun specificaties aan hoeveel energie een processor maximaal mag verbruiken. Daarmee kunnen bijvoorbeeld een passende koeler en voeding worden geselecteerd. Maar veel moederbordfabrikanten gaan daar redelijk creatief mee om, waardoor moderne cpu’s onnodig veel energie vreten. Op die manier kunnen ze wel de processor snelheid opvoeren.
Om ervoor te zorgen dat onze pc-bouwvoorstellen (zie c’t uitgave 3/2019 en deze tips voor zelfbouw) bij lezers net zo stil en efficiënt werken als bij ons, publiceren we ook de door ons aanbevolen BIOS-instellingen. Bij de Intel- en Ryzen-allrounder gaat het dan bijvoorbeeld om de zogeheten Power Limits voor de processor. Misschien vraag je je af waar die instellingen goed voor zijn.
Zonder die instellingen zouden de processors bij belasting veel meer energie verbruiken dan de cpu-fabrikanten Intel en AMD in hun technische documenten hebben gespecificeerd. Daardoor worden de chips duidelijk warmer, moeten de ventilatoren sneller draaien en maken de pc’s meer geluid.
In het ergste geval kunnen de koeling of de voeding het niet aan, waardoor de processor omlaag klokt en trager gaat werken of het systeem zelfs crasht.
Het is eigenlijk de taak van een moederbordfabrikant om de juiste limieten in de firmware vast te leggen.
Maar bij bijna elke moederbordentest die we de afgelopen jaren deden, waren er meerdere modellen waarbij de specificaties van Intel en AMD genegeerd werden. Bij een LGA2066-moederbord voor Core X-processors werd bijvoorbeeld de overspanningsbeveiliging geactiveerd van de gebruikte 300W-voeding.
In plaats van de verwachtte 140 watt verbruikte de Core i9-7900X bij alle vier de moederborden 250 watt bij maximale belasting. Dat speelt ook bij de populaire platformen AM4 voor AMD Ryzen en LGA1151v2 voor Intels recente achtste en negende generatie Core i-processors.