Bannerblindheid, malvertising en adblockers – het valt niet mee om nog geld te verdienen met klassieke reclamebanners op je website. Gelukkig is er een hele reeks alternatieven voor deze traditionele vorm van online adverteren.
Als je geld verdient met bannerreclame op je website, heb je waarschijnlijk last van dalende clickrates. Bezoekers vinden de knipperende advertentieblokken maar irritant, aangezien ze de belangrijke content in de weg zitten en vaak ook nog eens het gedrag van de gebruiker analyseren. Bovendien verspreiden banners niet alleen reclameboodschappen, maar regelmatig ook gevaarlijke trojans. Gemanipuleerde online reclame staat na e-mails als nummer twee op de lijst van meestvoorkomende oorzaken voor malware-infecties, zo bleek uit onderzoek van securitybedrijf Bromium Labs in 2015.
Malvertising (malicious advertising) is de naam voor deze methode, waarbij geïnfecteerde advertenties ongemerkt op een reclameserver terecht komen. Dat kan met een gerichte aanval waarbij bekende veiligheidslekken misbruikt worden. Maar er zijn ook al criminelen die het voor elkaar hebben gekregen om de geïnfecteerde banners volledig legaal op een reclamenetwerk te plaatsen. Op die manier lukte het begin vorig jaar om een grote reclameserver te besmetten, waardoor die opeens malware inbedde op grote websites zoals die van de New York Times, eBay en de BBC.
Malvertising is dus allang niet meer alleen een bedreiging in de rosse buurten van het internet, maar ook bij schijnbaar veilige aanbieders. Bij de aanvallen raakten duizenden internetgebruikers besmet, omdat de verspreide exploitkits zwakke plekken in bijvoorbeeld Adobe Flash en contentmanagementsystemen misbruiken. Sommige reclamebanners verspreiden zelfs ransomware. Securitybedrijf Trustwave toonde dat een paar maanden geleden aan met een experiment. Voor slechts 4 dollar kon binnen acht uur besmette reclame worden afgeleverd bij 20.000 gebruikers.
Nieuwe ideeën gevraagd
Adblockers vormen een effectief middel tegen irritante online advertenties. Bovendien bieden ze betere bescherming tegen malvertising als de filters rigoureus alle reclamecontent van externe aanbieders onderdrukken. Dat is goed voor de gebruikers, maar slecht voor sitebezitters, want die zien hun reclame-inkomsten dalen.
Veel mensen met blogs, online magazines, podcasts en YouTube-kanalen zetten daarom hun vraagtekens bij de traditionele reclameconcepten. In plaats van agressieve banners willen ze alternatieve mogelijkheden aanboren om inkomsten te genereren, het liefst zonder daar al te veel werk in te hoeven steken. Met de alternatieven in dit artikel kun je je eigen website (deels) financieren zonder de gebruikers onnodig bloot te stellen aan een veiligheidsrisico door malvertising. Bovendien komen er geen misplaatste of willekeurige reclameboodschappen op je site en hoeven bezoekers ook niet bang te zijn dat reclamenetwerken hun surfgedrag bijhouden en analyseren.
De juiste mix
Toegegeven, de alternatieve geldbronnen alleen volstaan niet om een nieuwsportal met onderzoeksjournalistiek voor vele tienduizenden bezoekers volledig te financieren. Maar voor kleinere websites, blogs, podcasts en YouTube-kanalen kun je er wel draagkrachtige financieringsconcepten mee op poten zetten. Met een combinatie van deze diensten kun je de klassieke inkomsten van reclamebanners zelfs volledig vervangen.
Internet en reclame zijn ook in de toekomst nauw met elkaar verbonden – in ieder geval zolang internetgiganten als Google en Facebook er het leeuwendeel van hun winst uit halen. Datzelfde geldt voor de meeste online portals. Maar het is ook duidelijk dat er dingen gaan veranderen. Het toenemende gebruik van adblockers, het gevaar van malvertising en de ideeën van creatieve geesten zorgen voor nieuwe impulsen. Bovendien willen bloggers, podcasters en websitebeheerders de volledige controle over hun content houden. En daar hoort de reclame net zo goed bij.
Patreon
Patreon implementeert een interessant concept dat ontstaan is in de podcast- en YouTube-wereld: doorlopende crowdfunding. Luisteraars, kijkers en lezers kunnen via het platform vooraf vastgestelde bedragen doneren. Dat kan maandelijks of eenmalig voor een bepaald project. Iedereen die content online zet kan met een profielpagina bij Patreon zijn projecten presenteren en geld inzamelen. Het minimale bedrag dat je kunt instellen is 1 dollar.
Net als bij Kickstarter krijgen de vrijgevige ‘Patrons’ kleine extra’s als beloning. Dat kunnen tassen, shirts en gesigneerde floppydisks zijn of exclusieve digitale content die direct bij Patreon vrijgegeven wordt. Als extra stimulans kun je doelen stellen. Podcasters kunnen bijvoorbeeld als bedankje een speciale aflevering maken op het moment dat er 500 dollar binnen is.
Grote namen zoals Easy Allies – de doorstart van gamevideowebsite GameTrailers – verdienen elke maand tienduizenden dollars via deze weg. Zo kunnen ze dankzij een grote community onafhankelijk van adverteerders en gameproducenten hun werk doen. Er zitten nog niet zo veel Nederlanders op dit platform, maar dat het potentie heeft blijkt bijvoorbeeld wel bij de katholieke mediapriester Roderick Vonhögen. Die haalt er ruim 1500 dollar per maand binnen voor zijn projecten. Bij het bereiken van de $2000-grens wil hij een documentaire maken over de aantrekkingskracht van Star Wars.
+ zichtbaarheid op Patreon
– PayPal/creditcard nodig
Flattr
De Zweedse donatiedienst Flattr zet net als Patreon in op vrijwilligheid. De gebruikers zetten tegoed op hun account en verdelen dat geld vervolgens over verschillende websites. Dat werkt simpelweg door te klikken, vergelijkbaar met de likes van Facebook. Uit privacy-overwegingen is het alleen niet zo handig om de dynamische Flattr-knop te gebruiken. Een statische link waarmee de gebruiker naar je Flattr-account gaat, is wel veilig.
Aan het eind van elke maand verdeelt de dienst het geld over de websites. Hoe meer dat er zijn, hoe minder geld er per site overblijft. Een klik op de Flattr-knop is dus niet altijd evenveel waard. Gebruikers kunnen bovendien een soort abonnement afsluiten en aanbieders automatisch geld laten ontvangen. Flattr houdt 10 procent in als bemiddelingskosten.
In Duitsland is Flattr beter aangeslagen dan hier en wordt het bijvoorbeeld gebruikt op het belangrijke politieke blog netzpolitik.org. Echt grof geld wordt er over het algemeen niet mee verdiend. Voor de meeste bloggers en podcasters is het vooral een leuke bijverdienste.
Dat zou wel kunnen veranderen door Flattr Plus, waarbij de ontwikkelaars samenwerken met AdblockPlus. Daarbij wordt het geld niet verdeeld op basis van clicks, maar met een browserplug-in die onder andere bijhoudt hoeveel tijd je aan welke sites spendeert en op basis daarvan automatisch bepaalt hoeveel geld erheen moet. Volgens Flattr moet dat vooral lonend zijn voor bloggers, journalisten en artiesten.
+ eenvoudig beheer
– gebruikers moeten account hebben
Doneren
Los van externe aanbieders kun je als blogger je lezer de mogelijkheid bieden om geld over te maken of zelfs een machtiging in te stellen. Daarvoor kun je simpelweg je eigen bankrekening gebruiken. Daar komt in de regel geen vergoeding aan te pas.
Handiger is het gebruik van PayPal. Daar kun je een Doneren-knop krijgen waarmee bezoekers snel geld kunnen sturen. PayPal incasseert bij elke donatie 35 cent plus 1,9 procent van het gedoneerde bedrag. Belangrijk nadeel van deze methode binnen Nederland is dat ondersteuning voor iDeal-betalingen ontbreekt. Wil je dit wel, dan kun je voor een donatiemodule terecht bij payment providers als Mollie en Pay.nl. Als nerdy alternatief kun je ook bitcoins accepteren. De betaaldiensten BitPay en Coinbase bieden daar knoppen voor.
Bij deze financieringsmogelijkheden is het belangrijk dat je je publiek kent en in kunt schatten of gebruikers bereid zijn geld voor je content te betalen. Bij een website waar vooral bezoekers vanaf Google of Facebook komen hoef je niet op veel donaties te rekenen. Daarvoor ontbreekt dan de loyaliteit. Donaties zijn over het algemeen ook niet genoeg als enige businessmodel. Je kunt er namelijk ook niet op vertrouwen dat je inkomsten gelijk blijven. Het is wel zinvol om een donatieactie te doen om concrete plannen te kunnen implementeren. Dan heb je creatieve marketingideeën nodig om de bezoeker op de actie te wijzen.
+ kant-en-klare service
– vereist loyale gebruikers
Merchandising
Veel bekende bloggers en YouTubers werken met merchandising en verkopen dus fanproducten. Als je een loyale community opgebouwd hebt, zijn leden waarschijnlijk wel geïnteresseerd in t-shirts, tassen, stickers en dergelijke. Merchandising heeft dan zelfs een dubbel effect. T-shirts leveren niet alleen geld op, maar maken gelijk ook reclame voor je project. Kleren, tassen en kussens kun je bijvoorbeeld prima voorzien van logo’s en prikkelende slogans. Natuurlijk kun je de producten ook laten aansluiten bij je content. Voor een techblog spreekt een usb-stick of powerbank met opdruk wellicht meer aan.
Bij Tictail.com kun je snel een webshop opzetten om merchandise te verkopen. Dan moet je ze alleen nog wel zelf laten maken en versturen. Dat werkt makkelijker bij platforms als Zazzle en Spreadshirt. Daar kun je makkelijk zelf verschillende producten ontwerpen en die meteen gratis in een shop aanbieden. Voor de logistiek wordt provisie gevraagd.
Bij Zazzle en Spreadshirt heb je met een paar keer klikken een webshop opgezet. Met <iframe> voeg je ze in je eigen website in. Als alternatief kun je de shop via een API in een WordPress-site integreren met plug-ins als ‘WP-Spreadplugin’ en ‘zStore Manager Basic’. Naast je eigen shop hebben de twee diensten ook nog een algemene marktplaats waar je je ontwerpen kunt verkopen. Het vergt wel enige creativiteit om mooie fanproducten te maken. Zelfs je grootste fans gaan geen lelijke t- shirts aantrekken.
+ vrije ontwerpmogelijkheden
– creativiteit vereist
Affiliate marketing
Bij affiliate marketing betaalt een commerciële aanbieder zijn partners commissie. Als partner krijg je verschillende reclamemiddelen tot je beschikking die je op je website kunt invoegen. Vaak mogen dat ook eenvoudige tekstlinks zijn. In Nederland is Bol.com een grote speler op dit gebied. Je maakt er een account aan en zet vervolgens links naar Bol-artikelen op je site met jouw siteID. Gebruikt een bezoeker deze link om iets te kopen, dan krijg je maximaal 8% commissie. Voor de klanten blijft de prijs gewoon gelijk.
De gepromote producten moeten bij je doelgroep passen. Op een reisblog kun je bijvoorbeeld verwijzen naar interessante reisgidsen en bij een podcast over tv-series verwijs je naar de betreffende dvd’s. Om juridisch gedoe te vermijden moet je zorgen dat de links duidelijk herkenbaar zijn als reclame. Als Bol-partner krijg je inzicht in de producten die klanten via jouw site gekocht hebben, maar je kunt niet zien wie in een klap alle delen van ‘Vijftig tinten grijs’ bestelde.
De productlinks met je eigen ID kun je makkelijk direct bij Bol.com maken. Voor WordPress is er de plug-in ‘Bol.com Partner Program Plug-in’ om nog makkelijker affiliate links in je site te integreren. Daarvoor moet je wel eerst een toegangskey aanvragen voor de Open API. Een goed voorbeeld van een Bol.com-partner is zangeres Anouk. Op haar website vind je bij ieder album een link om hem meteen aan te schaffen bij Bol.
+ goede voorwaarden
– markering als reclame nodig
Sponsoring
Niet alleen sportverenigingen, maar ook bloggers, YouTubers en podcasters kunnen een of meer sponsors zoeken. Daarvoor moet je direct contact opnemen met de betreffende bedrijven en over de voorwaarden onderhandelen. In een contract leg je de vastgestelde prestaties en tegenprestaties schriftelijk vast.
Op de site hobbykwekers.nl en het bijbehorende forum aquafora.nl voor particuliere viskwekers vind je bijvoorbeeld onderaan alle pagina’s en forumberichten een duidelijk zichtbare carrousel waarin de verschillende sponsors een voor een langskomen met een link naar hun eigen site. Onder het kopje sponsoring blijkt dat sponsors hun tarief kunnen verlagen door zelf kwalitatieve blogposts aan te leveren die aansluiten bij het onderwerp van de site. Vaak zie je ook dat sponsors een eigen partnerblog hebben. Dan ga je al meer richting betaalde content, zoals hieronder besproken. Er is geen duidelijke grens tussen deze twee vormen van financiering.
Om sponsors te werven is het ook handig om op je site duidelijk te vermelden dat je openstaat voor sponsoring en wat je daarvan verwacht, hoe je doelgroep eruitziet en hoeveel mensen je ermee bereikt. Als sponsoring thematisch past, kan het goed werken. Toch moet het een uitzondering blijven om te voorkomen dat je continu reclame aan het maken bent. Het is belangrijk om sponsoring duidelijk te vermelden, anders schend je de reclamecode en kun je een slechte naam krijgen.
+ langdurig partnerschap
– kost extra moeite
– geloofwaardigheid verwatert
Betaalde content
Zowel video’s van YouTubers als posts van bloggers zijn regelmatig betaald. Daarbij schrijf je bijvoorbeeld zelf een artikel over een product en de fabrikant betaalt daar vervolgens voor. Of je neemt direct gastbijdragen van de betreffende fabrikant op in je eigen blog. In beide gevallen kan dat wel je eigen geloofwaardigheid aantasten. Per slot van rekening vertrouwen lezers en kijkers op jouw oordeel en advies. Daarom moet je wel achter de producten staan en er ook serieus en kritisch mee aan de slag gaan.
Bij betaalde artikelen is de belangrijkste regel dat het voor bezoekers duidelijk moet zijn dat ze hier te maken hebben met reclame. De Britse YouTube-ster John Bain (Total- Biscuit) zet bij betaalde video’s op zijn kanaal The Cynical Brit bijvoorbeeld standaard ‘[SPONSORED]’ achter de titel. Ook termen als ‘advertorial’ of de Vlaamse variant ‘publireportage’ kun je in deze context gebruiken. De regels op dit punt worden strikter. Het Commissariaat voor de Media liet eind vorig jaar weten in 2017 op te gaan treden tegen ‘online sluikreclame’, met name ook bij vlogs. Een nieuwe Europese richtlijn is in de maak.
Het is aan te raden om zelf het initiatief te nemen en bij relevante fabrikanten naar de mogelijkheden te vragen. Steeds meer bedrijven staan open voor samenwerking met bloggers en YouTubers. Als alternatief kun je ook terecht bij gespecialiseerde mediabureaus. BrandVoice (voorheen Blogads) en Blogmij bieden bijvoorbeeld bemiddeling tussen bedrijven en sitebeheerders.
+ onderhandelbare prijzen
– markering nodig
– geloofwaardigheid verwatert
Betaalmuur
Met een betaalmuur kunnen je bezoekers bepaalde content alleen tegen betaling lezen. Lezers kunnen een abonnement nemen of per artikel betalen en daarvoor hun betalingsgegevens opgeven. Grote kranten als De Standaard, De Telegraaf, NRC en de Volkskrant werken allemaal met een model waarbij je een abonnement nodig hebt om naast het snelle nieuws ook de diepgaandere artikelen te mogen lezen. Bij bijvoorbeeld De Correspondent is alle content alleen voor abonnees, op een paar voorbeeldartikelen na. Van veel kranten en tijdschriften kun je ook losse artikelen kopen via platforms als Blendle.
Techsite Tweakers hanteert een freemium model. Alle content is gratis te lezen, maar abonnees krijgen dit zonder reclame voorgeschoteld. Daarbij kunnen ze zelf kiezen uit bedragen tussen de 15 en 250 euro per jaar, waarbij duurdere abonnementen nog meer voordelen met zich meebrengen. Zo richt het medium zich ook concreet op adblockergebruikers.
Het is best ingewikkeld om een betaalmuur technisch te implementeren. Er zijn verschillende betaalde aanbieders, waaronder Memberful en Piano VX, die het je makkelijker maken met onder andere Word- Press-plugins. In het algemeen loop je echter het risico dat afgewezen bezoekers van je site niet meer terugkomen. Denk er daarbij aan dat gebruikers eerder bereid zijn te betalen als je unieke content biedt die niet overal gratis online te vinden is.
– schrikt bezoekers af
– lastig te implementeren
(Peter Meyer en Matthias Simonis / Herman Heringa)
