De Raspberry Pi is een erg gunstig geprijsde minicomputer, maar het kan nog goedkoper. De Orange Pi Zero is met 10 euro opvallend goedkoop en de software is verrassend compatibel met die voor de Raspberry Pi.
Door het succesverhaal van de Raspberry Pi zijn er allerlei development-boards met een ARM-cpu uitgekomen. De Orange Pi Zero van fabrikant Xunlong uit het Chinese Shenzhen is een heel bijzonder exemplaar. Voor sommige projecten is hij namelijk beter dan de printplaatjes van concurrenten.
Op het board zit 256 of 512 MB RAM. Koop je hem direct in China, dan krijg je de 256MB-variant voor zo’n 9,50 euro en de 512MB-variant voor 11,50 euro. Bij Nederlandse shops als Vanallesenmeer en MartoParts betaal je voor die laatste zo’n 23 euro. Door het CE-keurmerk wordt de Orange Pi Zero toegelaten op de Europese markt.
Zeker geen Zero
Met afmetingen van 46 mm × 48 mm is het apparaatje nagenoeg vierkant. Met een Fast-Ethernet- en USB 2.0-poort erop gesoldeerd komt hij op een dikte van 13 mm. De processor is een quadcore Allwinner H2 (ARM v7) met 1,2 GHz.
De Orange Pi Zero heeft geen hdmi-aansluiting. Daarmee is hij geschikt voor headless-toepassingen – dus zonder video- output. Als je toch een videosignaal nodig hebt, kun je dat laten lopen via de FBAS-pin.
Voor draadloze communicatie ondersteunt de Orange Pi Zero alleen wifi. Bluetooth zit er niet op. De wifi-module XR819 biedt IEEE 802.11b/g/n, maar wel alleen op de 2,4-GHz-band. Vanwege de U.FL-connector kun je uit veel antennes kiezen – handig voor een eigen project waarbij je een goede antenne nodig hebt. In de test met de meegeleverde antenne haalde de XR819 op 20 meter afstand zo’n 32 Mbit/s. Dat is prima voor gebruik als draadloze speaker, IoT-centrale of om een netwerk in de gaten te houden met Nagios.
Aansluitingen
De GPIO-header moet je er zelf op solderen. Hiervoor worden geen hulpmiddelen meegeleverd. Met 26 pinnen (in plaats van 40) heeft de Orange Pi Zero dezelfde lay-out als de Raspberry Pi 1. Desondanks levert dat amper nadeel op: op de header zit 2x I2C, een SPI en twee UART’s. Heb je die niet nodig, dan heb je 17 GPIO’s als digitale in- of uitgangen tot je beschikking.
De tweede header is vooral interessant voor usb- en audioprojecten: er zitten twee usb-aansluitingen op, zodat je een usb-apparaat direct kunt aansluiten en niet met onhandig grote stekkers hoeft te hannesen. Daarnaast zijn er aansluitingen voor een geluidskaart die in positieve zin verrast. Je krijgt geen middelmatig PWM-geluid, maar een 16-bit audiochip. In de test met een 44,1kHz-Wave-bestand scoorde de chip met een vervorming van slechts 0,01 procent en een lineaire frequentierespons.
Orange Pi Zero en software
Xunlong biedt voor de Orange Pi Zero een aantal images. Bij de community zijn die alleen niet zo populair, omdat er heel wat problemen in zitten. De Orange Pi Zero-image van de opensource ARM-distributie Armbian wordt vanwege de goede hardwareondersteuning en stabiliteit wel erg gewaardeerd. Na installatie van de Orange Pi GPIO-bibliotheek onder Armbian nemen de GPIO’s commando’s aan. Ook I2C en SPI bleken prima te werken: in de test reageerde zowel een ADS1115 (ADC, I2) als een CC1101 (draadloze UHF-module, SPI) op commando’s. De syntax van de Orange Pi-bibliotheek verschilt maar weinig van die van de Raspberry Pi, zodat je er ook als beginneling snel mee uit de voeten kunt.
Met Mopidy speelt de Orange Pi Zero ook betrouwbaar muziek van internet – volg hiervoor gewoon de aanwijzingen in de handleiding. Je hoeft niets aan de instellingen van de geluidskaart te wijzigen.
Conclusie
De Orange Pi Zero is geen vervanger voor de Raspberry Pi. Als je nog geen enkele ervaring met Linux hebt, kun je het best met die laatste beginnen. Met een Rapsberry Pi en bijvoorbeeld het boek Raspberry Pi voor Beginners ben je dan beter af. Ben je echter een fervent tweaker en heb je concrete ideeën voor projecten, dan heb je aan de Orange Pi Zero een leuke en veel goedkopere hardware- en softwarebasis. Om Raspberry Pi-projecten over te zetten naar de Orange Pi Zero hoef je vaak alleen een paar regels code aan te passen.
(Andrijan Möcker / Marcel van der Meer, c’t magazine 12/2017)
