Als je veel met een tablet werkt, is het handig om zoveel mogelijk diensten via je browser te gebruiken in plaats van een app. De installatie van veel apps neemt een deel van de chronisch schaarse opslag van tablets in beslag en slecht geoptimaliseerde apps verbruiken meer energie dan de browsers die deel uitmaken van het besturingssysteem.
Vooral bij Chrome OS van Google drukken Android-apps de accuduur merkbaar, omdat de Android-ondersteuning is geïmplementeerd met behulp van een softwaretussenlaag, vergelijkbaar met virtuele machines. Dat kost meer rekenkracht en dus ook meer energie. Veel gebruikers vinden het echter onhandig om elke webservice in de browser te openen. Dat onder meer omdat je de pagina’s moet benaderen via je bookmarks in plaats van via een icoontje, en ook omdat de adresbalk en de browserknoppen het vertrouwde uiterlijk een beetje bederven.
Progressive Web Apps
Dat is waar Progressive Web Apps (PWA) om de hoek komen kijken: ze omzeilen de nadelen van geïnstalleerde apps, bieden de voordelen van een laag energieverbruik en nemen weinig ruimte in. Technisch gezien zijn PWA’s geen volwaardige apps met een eigen uitvoerbare binaire code, maar eerder kleine pakketten die onder andere een app-icoon en een manifest bevatten dat beschrijft via welke url de eigenlijke inhoud te vinden is.
Veel webdiensten bieden aan een PWA te installeren zodra je de site voor het eerst bezoekt.
Vanuit het oogpunt van een gebruiker presenteert het besturingssysteem PWA’s als echte apps, omdat veel van de PWA’s werken zonder internettoegang. Dat aangezien het besturingssysteem de webinhoud lokaal opslaat wanneer de app wordt gemaakt.
Daarnaast verschijnen ze in het app-overzicht, zijn ze te vinden in de menu’s voor het delen van content (zoals de bekende Share on <social media>) en kunnen ze ook worden ingesteld als de standaard-app voor het openen van bepaalde links, net zoals je gewend bent van Twitter-links.
Wanneer je een PWA start, opent die een afgeslankt browservenster zonder bedieningselementen en voert van daaruit de HTML5-webapplicatie uit. Op Android wordt daar de Android WebView systeemcomponent voor gebruikt, terwijl bij iOS de Safari View Controller het overneemt.
De bibliotheek van een Progressive Web App neemt slechts enkele kilobytes opslag in beslag op je apparaat. De cachelocaties voor de webapplicaties blijven ook gescheiden van de rest van de browser, wat voordeel biedt op het gebied van cookies, tracking en je privacy ten opzichte van handmatig browsen in de browser.
Voordelen, nadelen
In vergelijking met echte apps scoren PWA’s ook punten met het feit dat ze geen app-updates nodig hebben omdat de content continu vers door de server wordt aangeleverd. Een vervelend nadeel van PWA’s is echter dat ze niet specifiek kunnen worden geïnstalleerd en dat er geen app-store voor is. In plaats daarvan bieden veel webservices zoals Twitter of Instagram de installatie van een PWA aan via een pop-up bij het bezoeken van de website.
Of dat gebeurt is onder andere afhankelijk van het besturingssysteem, de schermresolutie en de browser. In principe moet je de webpagina laden met de browser die bij het besturingssysteem ’hoort’. Soms helpt het om een paginalink toe te voegen in het instellingenmenu. Soms wordt er geen link toegevoegd, maar wordt de PWA wel geïnstalleerd.
De trukendoos van Chrome
Bij een tablet met Chrome OS of Windows, is er nog een andere truc om elke willekeurige webdienst bijna als stand-alone app te gebruiken. Daar heb je de desktopversie van Chrome voor nodig.
Als je bijvoorbeeld je mails afhandelt via je browser, ga je als volgt te werk: na het inloggen in je mailbox open je de browserinstellingen via het driepunten-menu rechts van de adresbalk. Daar tik je op ’Meer hulpprogramma’s’ en vervolgens op ’Snelle link maken’. In het dialoogvenster dat verschijnt, vink je het vakje ’Openen als venster’ aan.
Er wordt dan een snelkoppeling gemaakt op het bureaublad of in het app-menu van Chrome OS. Als je de achterliggende webdienst aanroept, wordt er een nieuw venster geopend met de inhoud en zonder ruimtevretende interface-elementen.
Met de desktopversie van Chrome kun je elke website als web-app opslaan.
Mocht je dat willen, dan kun je het venster ook met de rechtermuisknop aanklikken en aan de taakbalk vastpinnen – erg handig voor bepaalde diensten.
Die snelkoppelingen via Chrome bieden vergelijkbare voordelen als PWA’s. Je krijgt ze zichtbaar in het app-overzicht of het startmenu en in plaats van te zoeken via allerlei geopende tabbladen, gebruik je Alt-Tab om tussen de losse vensters te wisselen.
(Dit artikel is eerder verschenen in c’t 9/2020, p.136, met medewerking van Steffen Herget, Michael Link, Stefan Porteck en Alieke van Sommeren)
De tip lijkt mij goede “mosterd”, maar wel “na de maaltijd”.
(Dit in de plaats van een kenmerkend lange reactie.) 😉