Bij mijn Raspberry Pi 1 kon ik nog een normale sd-kaart met schuifje voor de schrijfbeveiliging gebruiken, maar bij de Pi 2 en 3 is alleen een micro-sd-slot aanwezgi. Moet ik voor een kiosksysteem met een alleen-lezen besturingssysteem dan weer een Pi 1 gebruiken?
Het schuifje op sd-kaartjes voor de schrijfbeveiliging werkt niet direct op het flashgeheugen, maar is een signaal aan de kaartlezer dat hij niets op dat medium mag schrijven. Bij de Pi 1 is de signaalleiding voor de schrijfbeveiliging via een spanningsdeler vast op ‘beschrijfbaar’ ingesteld. De Pi negeert het signaal van de sd-kaart dus gewoon. Daarom is er ook bij de Pi 1 geen sprake van schrijfbeveiliging. Bij veel usb-sticks en -kaartlezers werkt het schakelaartje voor de schrijfbeveiliging zonder tussenkomst van een computer, zodat zo’n medium voor de Raspberry Pi daadwerkelijk beschermd is tegen schrijven. Een Pi 3 die is voorzien van de nieuwe bootloader (zie pagina 31) kan direct en zonder micro-sdkaart van zo’n stick booten, en is dus zeer geschikt voor het ontwikkelen van een kiosksysteem.
