Een leven zonder Google

Iedereen kent Google. Het bedrijf dat ooit in de jaren negentig begon, is uitgegroeid tot de meeste bekende zoekmachine die praktisch iedereen die online gaat gebruikt. Als je iets online wilt opzoeken, dan ga je dat even ‘googelen’. Als je naar je favoriete website gaat of een lekker potje wilt spelen op EuroPalace Online Casino, dan zullen de meeste mensen dat via de Chrome-browser doen – die ook van Google is. Als je dat via je Android-smartphone doet, gebruik je een apparaat waar een besturingssysteem van Google op draait. Of een filmpje op YouTube (van Google) wilt kijken op je smart-tv die met Android-TV werkt – je raadt het al: ook van Google.

Het is geen ideale situatie dat je zo vaak contact hebt met een en hetzelfde bedrijf. Data is tenslotte de nieuwe valuta. Het probleem is alleen: de zoekmachine van Google werkt geweldig. De wat oudere gebruikers die in de jaren negentig online gingen, zullen zich wellicht nog de zoekmachines van Ask Jeeves of Yahoo herinneren, die matige resultaten opleverden en steeds meer overladen werden met advertenties en links waar je niet op zat te wachten – vooral niet met de trage inbelverbindingen destijds waar elke byte die ingeladen moest worden weer extra telefoontikken kostte. Toen Google ten tonele verscheen, was dat een grote verademing: een opgeruimde, duidelijke interface, zonder onzin en veel resultaten, en vooral: supersnel.

Twintig jaar later is daar weinig aan veranderd. De interface is min of meer hetzelfde en je vindt meestal snel waar je naar zoekt. Het grote verschil is dat Google inmiddels is gigantisch bedrijf is, en dat je persoonlijke data via talloze kanalen bij Google terechtkomt waarmee je privacy in het geding komt. In het verleden zijn er weliswaar aanzetten geweest om meer privacy te creëren voor gebruikers die het internet opgaan. Ruim tien jaar geleden werd er bijvoorbeeld een standaard voor webbrowsers opgericht die Do Not Track heette. De standaard had als doel dat gebruikers een optie kregen waarmee ze simpelweg een hokje met ‘Do not track’ konden aanvinken in hun browsers. Daarmee zouden ze dan alle methoden van tracking kunnen weigeren en aangeven dat er geen informatie over hun online gewoonten mocht worden verzameld.

De standaard heeft zich door allerlei oorzaken niet doorgezet, met name omdat het haaks staat op het verdienmodel van Google. De vraag is dan wat je als alternatief zou kunnen gebruiken. Er zijn ook andere zoekmachines, denk maar aan Bing van Microsoft, maar die werken min of meer volgens hetzelfde principe als Google en verzamelen informatie van de gebruikers. Maar er is een vreemde eend in de bijt die een goed alternatief is en die niet gegevens van je verzamelt: DuckDuckGo.

DuckDuckGo werd in 2008 opgericht door Gabriel Weinberg, een entrepreneur uit Pennsylvania in de Verenigde Staten. Het is een zoekmachine met een zeer significant verschil met Google: DuckDuckGo verzamelt nooit persoonlijke gegevens, op geen enkele manier. En de zoekmachine werkt prima, in sommige gevallen misschien zelfs beter. DuckDuckGo biedt zoekresultaten die in de eerste plaats organisch zijn. Bij Google is dat niet altijd zo, want bedrijven die er veel moeite en vooral veel geld insteken, kunnen bij Google hoger in de zoekresultaten eindigen.

Overstappen naar de DuckDuckGo zoekmachine is redelijk eenvoudig, omdat je in de meeste browsers DuckDuckGo als extensie als standaard zoekmachine kunt instellen. Het lastige zijn natuurlijk alle andere diensten en apparaten van Google die je gebruikt. Denk maar aan Gmail, Google Maps, Google Drive, etc. Daar zijn allemaal alternatieven voor te vinden, maar het gemak zit hem juist in het universele ecosysteem van Google – maar ook het probleem.